[40] شرك به خدا حجابى بزرگ مىشود كه ما را از پروردگارمان جدا مىسازد، و خيرات پرستش خداى به تنهايى را از ما باز مىدارد، سياق آيات يادآور مىشود كه آن شريكان ساختگى شايسته پرستش نيستند زيرا نه چيزى از زمين را آفريدهاند و نه در تدبير و گرداندن امور آسمانها دستى دارند و نه پروردگار زمين و آسمان به آنها اجازه داده كه مردم را رهبرى كنند. پس به كدامين حق بر گردن مردم مسلّط مىشوند، و براى چه مردم در برابر آنها سرفرود مىآورند و تسليم مىشوند؟«قُلْ أَ رَأَيْتُمْ شُرَكاءَكُمُ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَرُونِي ما ذا خَلَقُوا مِنَ الْأَرْضِ- بگو آن شريكانى را كه به جاى خداى يكتا مىخوانديد، ديديد؟ به من بنماييد كه از اين زمين چه چيز را آفريدهاند؟»كه بدان عنوان بر مردم چيره و مسلّط شوند.
لطفا منتظر باشید ...
