معناى واژهها
145 [بالعراء]: بيابانى تهى كه گياه و درختى در آن نباشد.146 [يقطين]: بوته نوعى كدو، و گفتهاند هر درختچهاى كه ساقه نداشته باشد.خدا از آن وصفى كه مىآورند منزّه است
رهنمودهايى از آيات
خدا پيامبر خود يونس بن متى را به شهر نينوا «54» در موصل فرستاد. وى آن رسالت را ابلاغ كرد و پس از آن كه كجروى مردم را توضيح داد آنها را به حق راهنمود، ولى آنها به دعوت او گوش فرا ندادند. يونس نيز بردبارى چندان با مردم نشان نداد و آنها را نفرين كرد و اين كار او موجب خشم خداى عزّ و جلّ بر او شد، امّا حساب خطا بر انبيا به اندازه مسئوليّتى است كه آن نبىّ بر عهده مىگيرد.
54- اين نينوا كه در موصل قرار داشته و مركز آن بوده، غير از نينواى بابل در سواد كوفه است كه كربلاى امروز بخشى از آن است- م.