لطفا منتظر باشید ...
آيا پرهيزگاران را چون گناهكاران قرار مىدهيم؟
رهنمودهايى از آيات
وقتى كافران خواستار شتاب در حساب خود و تسريع در دادن نصيب خويش (اعمّ از پاداش نيك يا جزاى بد) شدند، پروردگار ما به پيامبر گرامى خود گفت: «اصْبِرْ عَلى ما يَقُولُونَ وَ اذْكُرْ عَبْدَنا داوُدَ- بر هر چه مىگويند صبر كن و از بنده ما داود يادآور»«36»و از خلال داستان داود (ع) ما را يادآور شد كه چگونه خدا به سرعت پاداش او را در دنيا به صورت ملك و نام نيك بداد، و ما را بدين رهنمون مىشود كه كردار شايسته را (در دنيا يا عقبى) پاداشى است مناسب و درخور. و اينك سياق مطلب ما را به پاسخ قاطع پرسش كسانى مىرساند كه منكر رستاخيزند و مىگويد: داستان داود دلالت بر آن دارد كه حقّ همان محور آفريدگان است، و داود از آن رو بدان پايگاه رسيد كه خدا به حق حكم مىكند (و به موجب حق پاداش نيكى نيكى است) و اين جز مثالى از تقديرهاى پروردگار و روش تدبير او در مورد آفريدگان نيست (چه تمام آنها بر پايه حق استوار و برقرار است) و در نتيجه اين نكته ما را رهنمون بدين امر مىشود كه پرهيزگاران همچون گناهكاران نيستند، زيرا تساوى آنها با حق، كه آسمانها و زمين بدان برپاست، منافات دارد. واين چنين، ناگزير بايد پاداش مناسب و افزونتر در آخرت باشد.
36- ص/ 17.
