94 [يزفّون]: در رفتن مىشتابند، زفّ به معنى شتافتن در رفتن براى رسيدن به مطلوب يا انتقام از دشمن و مانند آن است.
ما نيكوكاران را چنين پاداش مىدهيم
رهنمودهايى از آيات
هنگامى كه قرآن حقيقت يا حكمى را براى ما بيان مىكند، بىدرنگ، تنها براى توضيح مثالهايى چند مىزند تا ابعاد حدود موضوع را نيز بيان كند، و اين بدان دليل است كه ذهن بشر قادر است الفاظ را بگيرد و آنها را از معانى حقيقى خود جدا سازد و نه تنها به الفاظى قشرى و بىاثر تبديل كند بلكه معنيهايى دور از معنى حقيقى بدانها بدهد.پس براى آن كه بعضى مفسّران قشرى يا برخى از كسانى كه نفسشان از آنها مىخواهد كردارها و انحرافات مردم را توجيه كنند پا به ميدان ننهند كه قرآن بر حسب خواستها و آراء خود تفسير كنند، پروردگار ما در قرآن حكمتآموز هيچ كلمهاى را وانگذاشته مگر آن كه آن را با مثالهايى تاريخى توضيح داده كه انكار يا تبديل و تأويل آنها به غير مضمونهاى خود امكان ندارد.