تفسیر هدایت جلد 11
لطفا منتظر باشید ...
[74] خدا نه تنها به مخلصان بهشت را عطا مىكند، بلكه در دنيا نيز به آنان يارى مىرساند و از هلاكتها نجاتشان مىدهد.«إِلَّا عِبادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ- جز بندگان مخلص خدا.»از اين آيه درمىيابيم: در واقع كسانى كه از انواع عذاب و انتقامهاى الهى نجات مىيابند، تنها همان مخلصانند، حتى در احاديث آمده است كه صاعقهها بر مؤمنان يادكننده فرود نمىآيد، و معنى اين سخن آن است كه اگر ما مردم را به سه دسته تقسيم كنيم: كافران، و مخلصان و ديگران كه ميان اين دو دستهاند، تنها مخلصانند كه نجات مىيابند، امّا كافران جاودانه در دوزخند، و آنان كه كردار نيك و بد را به هم آميختهاند هر يك بر حسب كردار خود عذاب مىبيند.[75] خدا، به عنوان نمونهاى بر نجات مخلصان ما را يادآور پيامبر خود، نوح (ع) و كسانى مىشود كه همراه او ايمان آوردند، نوح پروردگارش را ضدّ قوم خود بخواند و او بر آنها طوفان را فرستاد، كه كسى از آن نجات نيافت مگر نوح و كسانى كه با او ايمان آورده بودند كه در كشتى نشستند، كسانى كه قرآن آنان را در شمار خانواده نوح آورده و در عوض، كنعان (پسر نوح) را بيرون كرده است، تا ما را رهنمون شود كه نسب و پيوند حقيقى ميان انسان و ديگران همان تجانس ارزشها و عمل در زندگى ميان او و آنان است، اما اعتبارهاى ديگر همه نادرست است. ابو عبد اللَّه (ع) گويد: «همانا خدا به نوح گفت: «إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ أَهْلِكَ- او از خاندان تو نيست» «29» زيرا او مخالف پدر بود و خدا كسانى را كه از نوح پيروى كردند از شمار خاندان او قرار داد». «30» قرآن از آن رو مطلب را با ياد نوح (ع) آغاز مىكند كه
او چنان كه مورّخانش ناميدهاند دوّمين پدر بشريّت پس از آدم (ع) است.
