تفسیر هدایت جلد 11
لطفا منتظر باشید ...
2- وَ أَقامُوا الصَّلاةَ- و نماز مىگذارند.»يعنى نماز را با شرايط و در اوقات خود مىگزارند، چنان كه نماز مانع فحشاء و كارهاى ناشايست مىشود.3- «وَ أَنْفَقُوا مِمَّا رَزَقْناهُمْ سِرًّا وَ عَلانِيَةً- و از آنچه به آنها دادهايم پنهانى و آشكار انفاق مىكنند.»پنهانى، از آن رو كه دور از ريا و هر گونه بت (و جانشينى مفروض براى خدا) است، و آشكار از آن رو كه با طاغوت مىستيزند، بدين معنى كه به وسيله انفاق با بت نفس خود و نيز با طاغوت زمان خويش مبارزه مىكنند و مىستيزند.
هر چيزى را انفاق و زكاتى است، زكات دانش نيز انتشار آن، و زكات جاه و منزلت بذل آن، و زكات مال بخشيدن آن است.4- «يَرْجُونَ تِجارَةً لَنْ تَبُورَ- اميدوار به تجارتى هستند كه هرگز زيان نمىكنند.»از خدا اميد دارند كه گردنشان را از آتش برهاند، و آيا تجارت كسى با خداى پيروزمند آمرزنده زيان مىبخشد؟از مجموع آيات در اين سياق و بويژه اين آيه و آيهاى كه پيشتر در بيان سرانجام مكر گذشت و بيان كرد كه مكر به نابودى منجر مىشود «وَ مَكْرُ أُولئِكَ هُوَ يَبُورُ- و مكرشان نيز از ميان برود» «25» درمىيابيم كه بر انسان واجب است براى رسيدن به هدفهاى مشروع خود راهى درست را برگزيند تا كامياب شود، زيرا «إِلَيْهِ يَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّيِّبُ وَ الْعَمَلُ الصَّالِحُ يَرْفَعُهُ- سخن خوش و پاك به سوى خدا بالا مىرود و كردار نيك است كه آن را بالا مىبرد» «26» امّا كسانى كه راههاى پيچ در پيچ را برمىگزينند و مىخواهند با مكر و نيرنگ به هدفهاى خود
برسند كوشششان تباه مىشود و سرانجامشان نابودى است.
