تفسیر هدایت جلد 11

شايد سياق آيات در اين جا به درمان وسوسه‏اى شيطانى مى‏پردازد كه همواره بشر را به گزينش راه آسانتر و نزديكتر به كسب منفعت فرا مى‏خواند گر چه اين كسب منفعت به حساب تباه كردن ارزشها يا حقوق ديگران باشد و به آدمى تلقين مى‏كند كه كردار نيك سودى ندارد يا سودش اندك است، در حالى كه قرآن تأكيد مى‏كند كه خداوند به كردار نيك و نيّت راستين بركت مى‏بخشد.

[30] «لِيُوَفِّيَهُمْ أُجُورَهُمْ- زيرا خدا پاداششان را به تمامى مى‏دهد،» و بلكه:

«وَ يَزِيدَهُمْ مِنْ فَضْلِهِ إِنَّهُ غَفُورٌ شَكُورٌ- و از فضل خود چيزى بر آن مى‏افزايد، زيرا آمرزنده و سپاس دارنده است.»

آمرزنده‏اى است كه لغزشهاى آنها را مى‏آمرزد، و سپاس دارنده است نسبت به كارى كه صالحان انجام داده و خرسندى خدا را در آن كار خواسته و به تقديم رسانده‏اند و مى‏دانند كه خداوند پاداشى بهتر از آنچه انفاق كرده‏اند، آن گاه كه آنان را به مهمانسراى خود بهشت وارد مى‏كند، به ايشان خواهد داد.

[31] از صفات مؤمنان تصديق و راست شمردن تمام كتابها (ى آسمانى) است.

«وَ الَّذِي أَوْحَيْنا إِلَيْكَ مِنَ الْكِتابِ هُوَ الْحَقُّ مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيْهِ- هر چه از اين كتاب به تو وحى كرده‏ايم حق است، كه كتابهاى پيش از خود را تصديق مى‏كند،» يعنى ديگر كتابها (ى آسمانى) را.

«إِنَّ اللَّهَ بِعِبادِهِ لَخَبِيرٌ بَصِيرٌ- همانا خدا بر بندگانش آگاه و بيناست.»

[32] ولى نسلهايى از دانشمندان هستند كه ايشان را عالمان وارث مى‏خوانند و از طريق آزمايش و رنج كشيدن بدين مقام نرسيده‏اند.

«ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْكِتابَ الَّذِينَ اصْطَفَيْنا مِنْ عِبادِنا- سپس اين كتاب را به كسانى از بندگانمان كه برگزيده بوديم به ميراث داديم.»