تفسیر هدایت جلد 11

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

جستجو بر اساس ... همه عنوان پدیدآور موضوع یادداشت تمام متن
اصطلاحنامه مجموعه ها مرورالفبایی لغت نامه دهخدا
➟
جستجو در لغت نامه
بیشتر
کتابخانه شخصی پرسش از کتابدار ارسال منبع

تفسیر هدایت - جلد 11

سیدمحمدتقی مدرسی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
میخواهم بخوانم
درحال خواندن
خوانده شده
ارسال به دوستان

آدرس پست الکترونیک گیرنده :

آدرس پست الکترونیک فرستنده :

نام و نام خانوارگی فرستنده :

پیغام برای گیرنده ( حداکثر 250 حرف ) :

کد امنیتی را وارد نمایید

ارسال
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
➟
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات

تفسير هدايت(جلد يازدهم) سوره فاطر فضيلت سوره زمينه كلّى سوره‏ سوره فاطر (35): آيات 1 تا 8 فرشتگان فرستادگان خدايند سوره فاطر (35): آيات 9 تا 12 عزّت، همگى از آن خداست‏ سوره فاطر (35): آيات 13 تا 23 شما همه به خدا نيازمنديد سوره فاطر (35): آيات 24 تا 32 هر آينه از ميان بندگان خدا تنها دانشمندان از او مى‏ترسند سوره فاطر (35): آيات 33 تا 41 دسته‏اى در بهشت و دسته‏اى در دوزخ اندوه چيست؟ خسارت در دنيا و آخرت سوره فاطر (35): آيات 42 تا 45 اين نيرنگهاى بد جز نيرنگبازان را در برنگيرد سوره يس‏ فضيلت سوره زمينه كلّى سوره‏ پس در اين صورت قرآن براى كيست؟ سوره يس (36): آيات 1 تا 12 همانا تو از پيامبران مرسل هستى سوره يس (36): آيات 13 تا 32 گفتند: شومى شما با خود شماست سوره يس (36): آيات 33 تا 44 اين فرمان خداى پيروزمند و تواناست سوره يس (36): آيات 45 تا 59 اين همان وعده خداى رحمان است و پيامبران راست گفته بودند سوره يس (36): آيات 60 تا 70 مرا بپرستيد كه راه راست اين است سوره يس (36): آيات 71 تا 83 مى‏گويد چه كسى اين استخوانهاى پوسيده را زنده مى‏كند سوره صافّات‏ فضيلت سوره زمينه كلّى سوره‏ سوره الصافات (37): آيات 1 تا 18 سوره الصافات (37): آيات 19 تا 39 نگه داريدشان بايد بازخواست شوند نخست سوره الصافات (37): آيات 40 تا 70 مگر بندگان مخلص خدا سوره الصافات (37): آيات 71 تا 105 ما نيكوكاران را چنين پاداش مى‏دهيم‏ سوره الصافات (37): آيات 106 تا 138 اين آزمايشى آشكار كننده بود سوره الصافات (37): آيات 139 تا 160 خدا از آن وصفى كه مى‏آورند منزّه است‏ سوره الصافات (37): آيات 161 تا 182 منزّه است پروردگار تو، پروردگار پيروزمند، از آنچه به وصف او مى‏گويند سوره ص‏ فضيلت سوره زمينه كلّى سوره‏ سوره ص (38): آيات 1 تا 15 آنان كه كفر ورزيدند در سركشى و خلافند سوره ص (38): آيات 16 تا 26 اى داود! ما تو را جانشين گردانيديم‏ داستان دو مدّعى با داود (ع) معناى فتنه‏ خطاهاى انبياء سوره ص (38): آيات 27 تا 40 آيا پرهيزگاران را چون گناهكاران قرار مى‏دهيم؟ سوره ص (38): آيات 41 تا 54 شيطان مرا به رنج و عذاب افكنده است‏ سوره ص (38): آيات 55 تا 70 جدال اهل جهنّم با يكديگر چيزى است كه به حقيقت واقع شود سوره ص (38): آيات 71 تا 88 همه فرشتگان سجده كردند سوره زمر فضيلت سوره زمينه كلّى سوره‏ سوره الزمر (39): آيات 1 تا 6 آگاه باش كه دين خالص از آن خداست‏ سوره الزمر (39): آيات 7 تا 16 كفر را بر بندگانش نمى‏پسندد سوره الزمر (39): آيات 17 تا 21 بندگانم را بشارت ده‏ سوره الزمر (39): آيات 22 تا 29 خدا بهترين سخن را نازل كرده است‏ سوره الزمر (39): آيات 30 تا 41 آيا خدا براى نگهدارى بنده‏اش كافى نيست؟ سوره الزمر (39): آيات 42 تا 52 شفاعت سراسر از آن خداست‏ سوره الزمر (39): آيات 53 تا 60 همانا خدا همه گناهان را مى‏آمرزد سوره الزمر (39): آيات 61 تا 70 و زمين به نور پروردگارش روشن شود سوره الزمر (39): آيات 71 تا 75 گويند ستايش از آن خدايى است كه پروردگار جهانيان است‏

توضیحات
افزودن یادداشت جدید

اين كسان كه پروردگار ايشان را براى حمل كتاب خود برگزيده است چه كسانى هستند؟

از سياق آيه پيداست كه ايشان دانشمندانند، و از اين رو در حديث آمده است:

«دانشمندان وارثان پيامبران‏اند».

بنا بر اين، برگزيدگان طبقه‏اى از دانشمندان امّت محمد- صلّى الله عليه وآله- هستند و گزينش در اين مورد شخصى نيست كه همانند برگزيدن پيامبران و امامان- عليهم السلام- باشد، بلكه به صورت حمل كردن رسالت به گروهى از امّت به سبب خصلتهايى است كه در آنان وجود دارد و جايگاه وجود سابقان و پيشگامان خيرات، يعنى امامان هدايتگر- عليهم السلام- در ميان ايشان.
در خبر پشت در پشت از امام صادق- عليه السلام- آمده است:

«در ميان ما كسى كه به خود ستم مى‏كند آن كسى است كه حقّ امام را نمى‏شناسد، و ميانه‏رو در زمين ما كسى است كه حق امام را مى‏داند، و پيشگام در خيرات همان امام است، و اينان همه مورد آمرزش قرار مى‏گيرند». «27»

از اين گفته در مى‏يابيم كه كسى كه در اين مورد به خود ستم مى‏كند آمرزيده مى‏شود زيرا ستم به خويشتن به پايه دعوت مردم به گمراهى نمى‏رسد، بلكه در او نيز همان لغزشهايى كه در ديگر مردم موجود است وجود دارد كه با حسنات و نيكيهاى خود آن لغزشها را پاك مى‏سازد، وى در حالى كه با ميانه‏رو مقايسه شود ستمگر نسبت به خود محسوب مى‏گردد، و پيشگام در خيرات آن كسى است كه از آن جا كه وارث دانش كتاب (خدا) ست تكليف واجب خود را مى‏داند. از امام باقر- عليه السلام- مروى است كه چون درباره اين آيه و معنى عبارت «ستمگر نسبت به خود» از حضرتش پرسيدند، گفت:


27- نور الثقلين، ج 4، ص 356.

/ 534