لطفا منتظر باشید ...
رفاه طلبى
رفـاه طلبى براى بروز عصيان و تمرد بسترى مناسب فراهم مى سازد و فرماندهان دلسوز و دلاور را از رسيدنبه مقاصد عالى باز مى دارد. مصداق اين حقيقت را در زمان امير مؤ منان (ع ) مى تـوان ديد. نيروهاى عراقى
با داشتن امام و رهبرى چون على (ع ) از جهاد در راه خدا سرباز زدند و او را يـارى نـكـردنـد تـا غـدّه
سـرطـانـى حـكـومـت امـوى را از پيكر مملكت اسلامى برون آورد و سرانجام ، معاويه بر همه قلمرو اسلام
چيره گشت . امام به گوشه اى از بهانه تراشى رفاه طلبى هاى آنان اشاره كرده ، مى فرمايد:وقـتـى در روزهـاى تـابـسـتـان ، بـه شـمـا فـرمـان بـسـيج مى دهم ، مى گوييد: اينك هوا در اوج
گـرمـاست ، بگذار تا كاستى گيرد! و چون در زمستان شما را به جهاد با دشمن مى خوانم ، مى گوييد: هوا سخت
سرد است ، بگذار تا سرما فروكش كند! شما كه اين قدر بهانه براى گرما و سرما مى آوريد، به خدا سوگند از
ترس شمشيرها بيشتر مى گريزيد! 47
قرآن مجيد به متمردان تن پرور و بهانه جو وعده دوزخ داده و فرموده است :(... قالُوا لا تَنْفِرُوا فِى الْحَرِّ قُلْ نارُ جَهَنَّمَ اَشَدُّ حَرّاً لَوْ كانُوا
يَفْقَهُونَ) 48
گـفـتـنـد: (در گـرمـا به سوى جبهه كوچ نكنيد!) بگو: (آتش دوزخ سوزنده تر است .) اگر بفهمند!
رازدارى و امانت دارى
راز يـا سـرّ يـعـنـى چـيـزى كـه بـايـد پـنهان داشت يا به اشخاص مخصوص گفت . 49 براساس اين تعريف ،رازدارى ، حفظ و پنهان داشتن آن دسته از امورى است كه آشكار كردن آنها داراى فـسـاد و ضـرر فـردى و
يـا اجتماعى باشد. بعضى از اسرارى كه حفظ آنها بر همه كس لازم اسـت ، عـبـارتـنـد از: اسـرار شـخصى ،
خانوادگى ، سياسى ، اجتماعى ، اقتصادى و مالى ، صنعتى و فنّى ، مكتبى و نظامى .
ارزش رازدارى در روايات
اوليـاى گـرامـى اسـلام بـه اقـتـضـاى اوضـاع سـيـاسـى جـامـعـه ، اصـل مـخـفـى كـارى را رعايت مىكردند و تنها عده كمى از ياران و نزديكان از برنامه هاى آنان آگاه مى شدند.رازدارى ، خـصوصيت بارز شيعيان خالص بود و امامان (ع ) به مناسبت هاى گوناگون ياران و نـزديـكـان
خـود را بـه رازدارى سفارش كرده ، اهميّت آن را گوشزد مى نمودند. اميرمؤ منان (ع ) فرمود:(اَنْجَحُ الاُْمُورِ ما اَحاطَ بِهِ الْكِتْمانُ) 50
موفق ترين كارها آن است كه پنهان كارى آن را فرا گيرد.
ضرورت رازدارى
گـاه ضرورت ها اقتضا مى كند كه افراد مهر خاموشى بر لب زنند، تا گنجينه اسرارشان از چشم ديگران دورماند. يكى از آن ضرورت ها، پيچيده كردن كارهاى انسان در چشم دشمن است :رازدارى در جـنـگ كـارهاى انسان را در مقابل دشمن پيچيده مى كند. اين پيچيدگى سبب سردرگمى دشـمـن و
نـاتـوانـى بـراى پـيـش بـيـنـى هـاى لازم مى گردد. اگر كارهاى انسان ، اسرارآميز و غلطانداز باشد،
توان تحليل و تشخيص را از دشمن مى گيرد و او را به انجام حركت هاى كور و بى هدف وامى دارد. امير مؤ منان
(ع ) مى فرمايد:(اَلظَّفَرُ بِالْحَزْمِ وَالْحَزْمُ بِاِجالَةِ الرَّاءْىِ وَالرَّاءْىُ بِتَحْصينِ
الاَْسْرارِ) 51
پـيـروزى بـسـتـه بـه احـتياط؛ و احتياط بسته به كار انداختن انديشه ؛ و انديشه به نگهدارى رازهاست
.بـسـيـارى از مـسـائل زنـدگـى شـخـصـى ما نيز در حيطه راز قرار دارد كه بايد مستور بماند و افـشـاى
آن مـمـكـن اسـت ، آرامـش ، آبـرو و حـتـى كيان خانواده و زندگى را در خطر قرار دهد. چنين رازهايى را
حتى از نزديك ترين دوستان نيز بايد كتمان كرد. امام صادق (ع ) مى فرمايد:(لا تُطْلِعْ صَديقَكَ مِنْ سِرِّكَ اِلاّ عَلى ما لَوِاطَّلَعَ عَلَيْهِ عَدُوُّكَ لَمْ
