لطفا منتظر باشید ...
بود. تا اينكه شبى ، شخصى را در خواب ديد كه به او مى گويد: تو سه سال است كه خدا را با زبان هرزه و
آلوده مى خوانى و تـوقـع دارى كـه خداوند خواسته تو را اجابت كند؟! برو زبانت را از آلودگى پاك كن تا
به خـدا نـزديـك شـوى و دعـايـت مستجاب شود. آن شخص اين سفارش را انجام داد سپس خدا را خواند و داراى
فرزند شد. 64
ج ـ محروميت از بهشت
پيامبر اكرم (ص ) فرمود:(اِنَّ اللّهَ حـَرَّمَ الْجـَنَّةَ عـَلى كـُلِّ فـَحـّاشٍ بـَذِي قـَليـلِ الْحـَيـاءِ لايـُبـالى مـا قـالَ وَ لا مـاقـيـلَ لَهُ) 65
خـداونـد بهشت ، را بر هر شخص بسيار بدزبان و هرزه گوى كم آزرم كه از آنچه مى گويد و از آنچه درباره اش
مى گويند باكى ندارد، حرام كرده است .
2 ـ دروغگويى
دروغـگـويـى يكى از اوصاف زشت و رذيله است كه راه را براى ارتكاب بسيارى از پليدى هاى ديگر باز مىكند و به همين دليل در اسلام به شدّت با آن مبارزه شده است .امام على (ع ) فرمود:(اَلْكِذْبُ فَسادُ كُلِّ شىْءٍ) 66
دروغ مايه فساد و تباهى هر چيز است .امام حسن عسگرى (ع ) فرمود:(جُعِلَتِ الْخَبائِثُ كُلُّها فى بَيْتٍ وَ جُعِلَ مِفْتاحُهَا الْكِذْبُ) 67
تمام زشتى ها در خانه اى قرار داده شده و كليد آن دروغگويى است .
3 ـ غيبت كردن
غـيـبـت ، يـاد كـردن بـرادر دينى است به چيزى كه او راضى به آن نمى باشد. قرآن كريم در رابطه با زشتىاين گناه مى فرمايد:(وَ لا يَغْتَبْ بَعْضُكُمْ بَعْضاً اَيُحِبُّ اَحَدُكُمْ اَنْ يَاءْكُلَ لَحْمَ اَخيهِ مَيْتاً
فَكَرِهْتُمُوهُ) 68
هـيـچ يـك از شـمـا ديگرى را غيبت نكند، آيا كسى از شما دوست دارد كه گوشت برادر مرده خود را بخورد؟(به يقين ) همه شما از اين امر كراهت داريد!
رسول خدا(ص ) نيز مى فرمايد:در شـب مـعـراج گـروهـى را ديـدم كـه صـورت خـود را بـا نـاخـن مـى خـراشـيـدنـد. از جـبـرئيـل سـؤ
ال كـردم ايـنـان چـه كـسـانى اند؟ گفت : كسانى هستند كه غيبت مى كردند و متعرّض آبروى مردم مى
شدند. 69
4 ـ بهتان زدن
تهمت يا بهتان آن است كه درباره برادر مؤ منت چيزى بگويى كه در او نيست . شرع مقدس اسلام پا به پاىوجدان و خرد از اين عمل ناپسند به شدّت نكوهش كرده است . در قرآن مجيد مى خوانيم :(وَالَّذيـنَ يـُؤْذُونَ الْمـُؤْمـِنـيـنَ وَالْمـُؤْمـِنـاتِ بـِغـَيـْرِ مـَا
اكـْتـَسـَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتاناً وَاِثْماً مُبيناً) 70
آنـان كـه مـردان و زنـان مـؤ مـن را بـه خـاطـر كـارى كـه انـجـام نـداده انـد، آزار مـى دهـنـد،
متحمّل بهتان و گناه آشكارى شده اند.بـدون تـرديـد، انـسـان هـاى وارسته و خوش فطرت ، هرگز به خود اجازه نمى دهند كه شخص بـى آلايـشـى را
آلوده جلوه دهند و آسايش روحى او را خدشه دار كنند، و تنها، بد سرشتانند كه آبروى ديگران را بازيچه
هوس هاى شوم خود قرار مى دهند.امام صادق (ع ) فرجام بهتان زننده را اين گونه ترسيم مى كند:كـسـى كـه مـرد يـا زن مؤ منى را به آنچه در او نيست بهتان زند، خداوند (در روز قيامت ) او را در گـِل
