لطفا منتظر باشید ...
گـيـرد و سـبب بى مقدار شدن ارزش هاى والاى انسانى مى گردد و بسيجى بايد از آن پرهيز كند. همچنين
تواضع در برابر دشمنان دين و انقلاب ، و نيز متخلّفان و مجرمان ، معنى پيدا نمى كند.امير مؤ منان (ع ) فرمود:(مَنْ اَتى غَنِيّاً فَتَواضَعَ لَهُ لِغِناهُ، ذَهَبَ ثُلْثا دينِهِ) 96
هـر كـس پـيـش تـوانـگرى رود و به خاصر ثروتش برايش فروتنى كند، دو سوّم دينش ازميان رفته است .
گـذشت
تـفـاوت انـديـشـه هـا و اخـتلاف سليقه ها، در زندگى جمعى ، كم و بيش موجب اصطكاك هايى مى شود كه اگربه موقع حل و فصل نشوند، تشنّج آفرين خواهند شد. در صحنه زندگى اجتماعى بـشـر، كـمـتـر كـسـى را مـى
تـوان يـافت كه از عيب ، پاك بوده و از لغزش مصون باشد. زيان ناشى از اين لغزش ها، هميشه به خود انسان
محدود نمى شود، بلكه در مواردى گريبان ديگران را نيز مى گيرد و موجوديّت و منافع آنان را به خطر مى
اندازد.بـه نـظـر شـمـا بـا اين گونه لغزش ها چه بايد كرد؟ اگر قرار باشد همه خطاكاران با هر وضـعـيـّتى كه
دارند مجازات شوند و هر كس بخواهد آزار و اذيّت ديگرى را تلافى كند و دير يـا زود انـتـقـام بـگيرد،
چه پيش خواهد آمد و صحنه زندگى بشر را چه جهنّم سوزانى از خشم ، كـيـنـه و نـفـرت فـرا خـواهـد
گـرفـت ؟ ايـنـجـاسـت كـه پـاى مـكـارم اخـلاقـى و فضايل عالى انسان به ميان مى آيد و ارزش والاى
آنها مشخّص مى شود.عـفـو و گـذشـت يـكـى از اين مكارمِ والا و بلكه به قول على (ع ) تاجى زينت بخش بر سر همه آنهاست :(اَلْعَفْوُ تاجُ الْمَكارِمِ) 97
گذشت ، زينت بزرگوارى هاست .جايگاه گذشت در اسلام
مـنـابـع اسلامى تاءكيد دارند كه (گذشت )، يكى از راهكارهاى اساسى در برخورد بالغزش افراد با
ايمان است كه كدورتها را مى زدايد و موجب تداوم صميميت و آرامش اجتماعى مى شود.قرآن كريم در زمينه ارزش گذشت مى فرمايد:(وَ جـَزاءُ سـَيِّئَةٍ سـَيِّئَةٌ مـِثـْلُهـا فـَمـَنْ عـَفـا وَ اَصـْلَحَ فـَاَجـْرُهُ
عـَلَى اللّهِ اِنَّهُ لا يـُحـِبُّ الظّالِمينَ) 98
كـيـفـر بدى ، مجازاتى است همانند آن ؛ و هر كس عفو و اصلاح كند، پاداش او با خداست ؛ خداوند ظالمان
را دوست ندارد.همچنين امام صادق (ع ) مى فرمايد:(عَلَيْكُمْ بِالْعَفْوِ فَاِنَّ الْعَفْوَ لا يَزيدُ الْعَبْدَ اِلاّ عِزّاً فَتَعافَوْا
يُعِزَّكُمُ اللّهُ) 99
بر شما باد به گذشت ، گذشت جز بر عزّت بنده نمى افزايد، پس از يكديگر بگذريد، تا خداوند شما را عزيز
گرداند.در آيه ديگرى ، گذشت در برابر خشونت نيازمندانى را كه بر اثر هجوم گرفتارى ها، گاهى پـيـمـانـه
صـبـرشـان لبريز شده و سخنان تند و خشونت آميز بر زبان مى رانند، ستوده ، مى فرمايد:(قَوْلٌ مَعْرُوفٌ وَ مَغْفِرَةٌ خَيْرٌ مِنْ صَدَقَةٍ يَتْبَعُها اَذًى وَاللّهُ غَنِىُّ
حَليمٌ) 100
