انه الحق نسخه متنی

از عالم وراى طبيعت است و از فساد و اضمحلال كه لازمه مركبات طبيعى است مبرى است . و چون فساد نمى پذيرد هيچگاه زوال و فنا نمى يابد بلكه براى هميشه باقى است . ه و ديگر فوق تجرد بودن نفس است كه علاوه بر مجرد و عارى بودن از ماده و احكام آن مجرد از ماهيت نيز هست كه او را حد يقف نيست . بر اين امر نيز ادله عقلى و نقلى اقامه شده است . و و ديگر بودن نفس عين مدركات خود است كه اتحاد مدرك و مدرك و ادراك است و ادله اتحاد عاقل و معقول متكفل اثبات اين امر است . ز و ديگر اتحاد نفس به عقل فعال يعنى مفيض صور علميه و فناى وى در آنست . و نيل به اين مسأله و توفيق ادراك اين مطلب مهم اعنى اتحاد نفس به عقل فعال و استفاضه از آن بقدرى غامض است و نياز به تصفيت ذهن و تهذيب خاطر و رياضتهاى علمى و عملى دارد كه مثل صدرالمتألهين در اين باره گويد : وقد كنا ابتهلنا اليه بعقولنا ورفعنا اليه ايدينا الباطنه لا ايدينا الداثره فقط وبسطنا بين يديه وتضر عنا اليه طلبا لكشف هذه المسأله وامثالها . ( 1 ) و نيز فرمود : ان مسأله كون النفس عاقله لصور الاشياء المعقوله من اغمض المسائل الحكميه الخ . ( 2 ) ح و ديگر جوهر بودن علم و عمل و انسان سازى آنهاست به اين معنى كه علم و عمل عرض نيستند بلكه جوهر و انسان سازند علم سازنده روح و عمل سازنده بدن است و همواره در همه عوالم بدن آن عالم مرتبه نازله نفس است كه بدنهاى دنيوى و اخروى در طول يكديگرند و تفاوت به نقص و كمال است و ادله عقلى و نقلى 1 اسفار ج 1 ص 284 ط رحلى . 2 اسفار ج 1 ص 278 ط رحلى .

بر اين امر نيز قائم است و اين امر با امر ششم مؤيد و متمم يكديگرند . ط و ديگر جز انفس علم و عمل بودن است چه جزا در طول علم و عمل است و ادله عقلى و نقلى بر آن قائم است و اين امر نيز با امر هشتم و ششم مكمل يكديگرند . ى و ديگر اين كه ملكات نفس مواد صور برزخى اند يعنى هر عمل صورتى دارد كه در عالم برزخ آن عمل بر آن صورت بر عاملش ظاهر مى شود كه صورت انسان در آخرت نتيجه عمل و غايت فعل او در دنياست و همنشينهاى او از زشت و زيبا همگى غايات افعال و صور اعمال و آثار ملكات اوست كه در صقع ذات او پديد مى آيند و بر او ظاهر مى شوند كه در نتيجه انسان در اين نشأه نوع و در تحت آن افراد است و در نشأه آخرت جنس و در تحت آن انواع است . و از اين امر تعبير به تجسم اعمال مى كنند . يا و ديگر تكامل برزخى انسانست . يب و ديگر احوال او در قيامت كبرى است . عالم جليل محمد دهدار قدس سره در رساله قضا و قدر در بيان سه امرح ط ى بيانى رسا دارد كه([ : از جمله ضروريات دانستن اين است كه هر فعلى و عملى