مالكيت خداوند بر جهان هستى - سیمای انسان کامل در قرآن نسخه متنی

كم اطلاع از اين نغمه هاى شوم استعمارى الهام گرفته و براى گمراه كردن افراد بى اطلاع تر از خود دست و پا مى زنند.

سر دسته اين گروه از خاورشناسان (سر ويليام موير) است كه مى گويد: موضوع عموميت رسالت بعدها به وجود آمده و محمد از هنگام بعثت تا زمان وفات فقط عربها را به اسلام دعوت مى كرد و جز عربستان جايى را نمى شناخت .

از يك نويسنده انگليسى جز اين انتظار نمى رود كه دلايل روشن رسالت جهانى پيامبر اسلام را انكار كند و با كمال جرأت بنويسد: (موضوع جهانى بودن رسالت بعدها به وجود آمده است) در صورتى كه قرآن در آيات فراوانى جهانى بودن رسالت او را مطرح كرده و خود پيامبر ْ با نامه هاى دعوتى خود بر اين موضوع تأكيد كرده است.

هر موقع ما در تاريخ مى خوانيم كه يك جوان يونانى (اسكندر مقدونى) مى خواست فرمانرواى جهان شود و يا مى شنويم كه ناپلئون تشكيل امپراتورى جهانى را در سر مى پروراند هر گز اعجاب و شگفتى به ما دست نمى دهد ولى هر موقع دسته اى از خاورشناسان مى شنوند كه رهبر بزرگ مسلمانان به فرمان خداوند دو امپراتورى بزرگ جهانى را كه قوم وى با ملت هر دو امپراتور روابط بازرگانى داشتند به آيين توحيد دعوت كرده است با لجاجت و تشكيكهاى بى اساس آن را يك امر محال و ممتنع قلمداد مى كنند و با كمال وقاحت مى گويند: محمد ْ جز حجاز جاى ديگرى نمى شناخت در صورتى كه آن حضرت در سن دوازده سالگى همراه عموى خود به شام رفت و در سنين جوانى بازرگانيِ خديجه را از مكه تا شام به عهده داشت و همراه كاروان به شام مسافرت مى كرد; با اين وصف چگونه مى توان گفت كه محمد ْ جز عربستان جاى ديگرى نمى شناخت؟!

مالكيت خداوند بر جهان هستى

2. َالَّذي لَهُ مُلْكُ السَّمِواتِ وَالأَرْضِ وَلَمْ يَتَّخِذْ وَلَداً وَلَمْ يَكُنْ لَهُ شَريكٌ فِى الملْكِ وَخَلَقَ كُلَّ شَىءٍ فَقَدَّرَهُ تَقْديراً;

خدايى كه براى اوست مالكيت آسمانها و زمين و هرگز براى خود فرزندى انتخاب نكرده است و در فرمانروايى بر جهان براى او شريكى نيست. همه چيز را آفريده و آنها را اندازه گيرى نموده است.

شيرينى و شيوايى بيان و زيبايى الفاظ و عمق معانى اين آيه اعجاب هر شنونده اى را بر مى انگيزد و انسان با خود چنين مى انديشد: چگونه يك فرد (اُمّى) و درس نخوانده كه در ميان يك ملت بت پرست ديده به