مجازات و كيفرهايى كه دامنگير افراد مى شود بر سه نوع است:1. كيفرهاى قراردادى كيفرهاى قراردادى كيفرهايى است كه از جانب قانونگذار (چه خداوند و چه انسانها) براى گناه تعيين مى گردد و هدف از آن همان اصلاح اجتماع است.2. كيفرهاى دنيوى مقصود از كيفرهاى دنيوى همان اثر وضعى گناه است كه خواه ناخواه دامنگير فرد گنهكار مى گردد: مرد شرابخوار با نوشيدن الكل سلامت و تندرستى خود را به خطر مى افكند و زمينه بيماريهاى فراوانى را فراهم مى سازد و چيزى نمى گذرد كه با كبدِ ورم كرده و اعصاب كوفته و شريانهاى تصلب يافته در گوشه بيمارستان جان مى دهد. در اين مورد ميان كيفر و گناه رابطه علت و معلولى وجود دارد يعنى كيفر اثر پديد آمده از خود گناه و بازتاب و نتيجه آن است. مثال ديگر: (قمار) موجب گسترش عداوت و ناراحتى اعصاب است; اعمال منافى عفت سرانجام انسان را به بيماريهاى گوناگون دچار مى سازد و… در اين موارد كيفر نتيجه و به اصطلاح معلول خود گناه است و در پرتو آن پديد مى آيد.3. كيفرهاى اخروى كيفرهاى اخروى همان است كه پيامبران آسمانى آنها را از طريق وحى گزارش داده اند در اين نوع كيفرها گناه پديد آورنده كيفر نيست و هرگز ميان كيفر و گناه رابطه علت و معلولى وجود ندارد بلكه كيفر عين همان عمل دنيوى است كه لباس خود را عوض كرده و به صورت آتش جلوه نموده است اين همان است كه از آن به مسأله (تجسم اعمال) تعبير مى آورند.اين حقيقت علمى كه امروزه بر سر زبانها افتاده است همان تبديل انرژى به ماده است زيرا تبديل ماده به