هدف سوره - سیمای انسان کامل در قرآن نسخه متنی

يعنى آيات 68 و 69 و 70 را (مدنى) دانسته و مى گويند: اين سه آيه در مدينه نازل شده است.

اگر ميزان در شناسايى آيات مكى از مدنى مفاد و مضامين آن آيات باشد شايسته است كه آنها را نيز مكى بدانيم زيرا مفاد و مضمون آنها بيشتر با محيط مكه سازگار است و موضوع بحث در اين سه آيه مسأله توحيد و يگانگى خدا و نهى از پرستش غيرخداوند و جلوگيرى از خونريزى و تجاوز به نواميس و تهديد گناهكاران به كيفرهاى سختِ روز رستاخيز است و در پايان اين سه آيه نويد مى دهد كه اگر آنان راه توبه را پيش گيرند خداوند گناهان آنان را مى بخشد.

بنابراين مفاد اين آيات با اوضاع و احوال مردم مكه كه بت پرست و خونريز بودند و از اعمال نامشروع پرهيز نداشتند بيشتر تطبيق مى كند تا با محيط مدينه كه يك محيط اسلامى بوده و از بت پرستى و تجاوز به نواميس بر اثر نفوذ حكومت اسلام چندان اثرى نبود خصوصاً كه آيات سه گانه با جمله (وَالَّذِينَ لايَدْعُونَ مَعَ اللّهِ إلهاً ءَاخَرَ; كسانى كه با پرستش خداوند معبود ديگرى را نمى پرستند) آغاز شده است و اين نوع هشدار عمومى درباره پرستش معبودهاى ديگر بيشتر با اوضاع مشركان مكه مناسب است. بنابراين صحيح تر اين است كه بگوييم: مجموع آيات سوره مكى است.

هدف سوره

در اين سوره نخست از توحيد و يگانگى خداوند و نكوهش بت پرستى سخن به ميان آمده سپس قرآن و نبوت پيامبر اسلام مورد بحث و گفتگو قرار گرفته است و برخى از ايرادهاى واهى و سست مشركان را درباره قرآن متذكر گرديده و پاسخ گفته است و سرانجام مسأله اوضاع هولناك رستاخيز را مطرح نموده و نكات و حقايقى را متذكر گرديده است و مطالب را با يادآورى زندگى ملتهاى نيرومند و گردنكش كه طومار زندگى آنان بر اثر طغيان در هم پيچيده شده است و اثر و نشانى از آنان باقى نمانده به پايان رسانيده است تا از اين طريق اندرزهاى قرآن در قلوب مردم جاى بگيرد.

خداوند در آخر سوره يك رشته اصول اخلاقى و اعتقادى و عملى اسلام را تحت عنوان (نشانه بندگان خدا) به