دو ركن اساسى تربيت - سیمای انسان کامل در قرآن نسخه متنی

گذارديم و شريعت و رهبرى تو را جهانى ساختيم) چنان كه مى فرمايد:

(وَلَوْ شِئْنِا لَبَعَثْنِا فِى كُلِّ قَرْيَةٍ نَذِيْراً;

اگر مى خواستيم در هر منطقه اى پيامبرى بر مى انگيختيم).

به عبارت ديگر اراده حكيمانه خدا روى مصالحى كه خود مى داند و به خاطر جامعيتى كه آيين اسلام دارد و به جهت شايستگيى كه پيامبر ْ براى رهبرى جهانى داشت دين اسلام را آيين عالمى و رهبرى پيامبر ْ را جهانى قرار داد ديگر مانند دوران رسالتهاى پيامبران بنى اسرائيل و امثال آنان در هر شهر و استانى پيامبرى را برنينگيخت بلكه او را رهبر همه جهانيان قرارداد چنان كه در جاى ديگر مى فرمايد: (وَمَا أَرْسَلْنِاكَ إü رَحْمَةً لِلْعالَمِينَ) ما تو را براى جهانيان رحمت قرار داديم.

روى اين شايستگى و عظمت روحى خداوند در آيات مورد بحث به پيامبر ْ دستور مى دهد كه هرگز از كافران پيروى نكند و با قرآنى كه بر او نازل شده با آنان مُحاجّه نمايد چنان كه فرمايد:

(فَلا§ تُطِعِ الكِافِرينَ وَجِاهِدْهُمْ بِهِ جِهِاداً كَبيراً;

از كافران اطاعت مكن و با آنان جهاد بزرگى بنما).

دو ركن اساسى تربيت

56. وَمِا اَرْسَلْنِاكَ إü مُبَشِّراً وَنَذيراً;

ما تو را نفرستاديم جز بشارت دهنده و بيم رسان.

آموزش و پرورش از اساسى ترين مسائل اجتماع انسانى و در عين حال يگانه هدف مقدس پيامبران آسمانى مى باشد. پيامبر گرامى به تصريح قرآن براى تربيت وتعليم جامعه انسانى بر انگيخته شده است با اين تفاوت كه (تربيت) از نظر اسلام اهميت بيشترى دارد و برخلاف آنچه بر زبان متخصصانِ مسائل تربيتى جارى است كه (آموزش) را جلوتر از (پرورش) ياد مى كنند و مى گويند: (آموزش و پرورش) اسلام گاهى (پرورش) را قبل از (آموزش) ذكر مى كند و مى فرمايد:

(هُوَ الَّذِى بَعَثَ فِى الأُمِّـيّينَ رَسُولاً مِنْهُمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آيِاتِهِ وَيُزَكّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الكِتابَ وَالْحِكْمَةَ ;

اوست كه در ميان درس نخوانده ها پيامبرى از خودشان برانگيخت تا آنان را از صفات ناشايست پاك گرداند (و تربيت كند) و كتاب آسمانى و دستورات حكيمانه خدا را به آنها بياموزد).

همان طور كه ملاحظه مى كنيد جمله (وَيُزَكِّيهِمْ) كه به معناى تربيت و پرورش است قبل از جمله