برج در لغت عرب به ارتفاع و بلندى امر بارز و آشكار دژ و قلعه قله كوه و ساختمانهايى كه بر دامنه كوه يا بر بالاى كوه ساخته مى شوند به كار مى رود.قرآن به زنان پيامبر چنين دستور مى دهد: (وَلا§ تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجِاهِلِيَّةِ الأُوْلَى ; مانند دوران جاهليتِ پيشين بيرون نياييد).و نيز مى فرمايد: (غَيْرَ مُتَبَرِّجِاتٍ بِزِينَةٍ ; با آرايش از خانه بيرون نيايند).در اين آيه (تبرج) و (متبرج) از ماده برج است به معناى ظاهر و آشكار مى باشند. قرآن مى گويد: در آسمانها برج و باروهايى است كه حافظان و نگهبانان آسمانها از آن نقطه دفاع مى كنند و از ورود شياطين جلوگيرى مى نمايند چنان كه مى فرمايد:(وَلَقَدْ جَعَلْنِا فِى السَّمِاءِ بُرُوجاً وَزَيَّنّاهِا للِنّاظِرينَ وَحَفِظْنِاها§ مِنْ كُلِّ شَيْطا§نٍ رَجيمٍ ;در آسمانها برج و بارويى آفريده ايم و آنها را (با ستارگان) زينت داده ايم و آن را از نفوذ هر شيطان مطرودى حفظ كرده ايم).در اين جا برج به معناى دژ و قلعه به كار رفته است و نقطه اى كه نگهبانان آسمانها از آن جا بر دشمن مى تازند به برج و بارويى تشبيه شده است كه حافظان دژ از آن نقطه به دفاع بر مى خيزند.مقصود از برج در آيه مورد بحث همان نقاط مرتفع و بلند يعنى منازل ماه و آفتاب و يا منازل مجموع