ديگري در من - از خاموشی نسخه متنی

ديگري در من

پشت اين نقاب خنده

پشت اين نگاه شاد

چهره خموش مرد ديگري است

مردديگري که سالهاي سال

در سکوت و انزواي محض

بي اميد بي اميد بي اميد زيسته

مرد ديگري که پشت اين نقاب خنده

هر زمان به هر بهانه

با تمام قلب خود گريسته

مرد ديگري نشسته پشت اين نگاه شاد

مرد ديگري که روي شانه هاي خسته اش

کوهي از شکنجههاي نارواست

مرد خسته اي که دديگان او

قصه گوي غصه هاي بي صداست

پشت اين نقاب خنده

بانگ تازيانه مي رسد به گوش

صبر

صبر

صبر

صبر

وز شيارهاي سرخ

خون تازه مي چکد هميشه

روي گونه هاي اين تکيده خموش

مرد ديگير نشسته پشت اين نقاب خنده

با نگاه غوطه ور ميان اشک

با دل فشرده در ميان مشت

خنجري شکسته در ميان سينه

خنجري نشسته در ميان پشت

کاش مي شد اين نگاه غوطه ور ميان اشک را

بر جهان ديگري نثار کرد

کاش مي شد اين دل فشرده

بي بهاتر از تمام سکه هاي قلب را

زير آسمان ديگري قمار کرد

کاش مي شد از ميان اين ستارگان کور

سوي کهکشان ديگري فرار کرد

با که گويم اين سخن که درد دگيري است

از مصاف خود گريختن

وينهمه شرنگ گونه گونه را

مثل آب خوش به کام خويش ريختن

اي کرانههاي جاودانه ناپديد

ايم شکسته صبور را

در کجا پناه مي دهيد ؟

اي شما که دل به گفته هاي من سپرده ايد

مرددگيري است

اين که با شما به گفتگوست

مرد ديگري که شعرهاي من

بازتاب ناله هاي نارساي اوست