مرگ و سيماى فرشتگان
از برخى آيات و روايات استفاده مىشود كه مرگ و سيماى فرشتگان مرگ، نسبت به نيكوكاران و بدكاران يكسان نيست:الف ـ نسبت به نيكوكاران
«تَحِيَّتُهُم يَوْمَ يَلْقَوْنَهُ سَلامٌ وَاَعدَّلَهُمْ اَجْرا كَريما»(2)هديه مؤمنان و پذيرايى از آنان، در هنگام نيل به رحمت حق، سلام خدا و بشارت لطف الهى است؛ و براى آنها، پاداشى بزرگ آماده شده است.«اِنَّ الَّذينَ قالُوا رَبُنَّا اللّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عليْهِمُ الْمَلائكةُ اَلاّ تَخافُوا وَ لاتَحْزَنوا وَاَبْشِروا بِالْجَنَّةِ الَّتى كُنْتُم تُوعَدُونَ»(3)آنان كه مىگفتند پروردگار ما خداست، و بر اين ايمان، پايدار ماندند،(1). «بحارالانوار»، العلامة المجلسى، ج6، ص141، دارالكتب الاسلامية:قال على (عليه السلام): «للملك الموت اعوان من ملائكة الرحمة و النقمة؛ يصدرون عن امره و فعلهم فعله».على (عليه السلام) فرمود: «عزرائيل، داراى همكاران و دستيارانى از فرشتگان رحمت و فرشتگان عذاب مىباشد كه زير نظر او كار مىكنند».(2). احزاب (33) آيه 44.(3). فصلت (41) آيه 30.