اشكال دوم
گروهى ديگر پنداشتهاند:«دو بار مرگ و زندگى، تأكيد در مرگ و زندگى دنيا مىباشد و دلالتى بر موت و حيات برزخى ندارد؛ چنانكه در آيه زير هم بدين مطلب اشارت رفته است:«ثُمَّ ارْجِعِ الْبَصَرَ كَرَّتَيْنِ»(2)«باز هم به چشم بصيرت، دقت كن».حكيم و مفسر الهى، مرحوم «علامه طباطبايى» در پاسخ به اين اشكال، مىگويد:«اين حرف [كه مراد از تثنيه و دوبار، تأكيد است؛ نه تثنيه واقعى و حقيقي] وقتى درست است كه خداوند تعالى، كلمات «اماته و اِحياء» را تثنيه آورد؛ يعنى بگويد: امتنا اماتتين و احييتنا احيايتين؛(3) [و حال آنكه كلمه «اثنتين» كه هم خانواده «تثنيه» و به معناى «دو» مىباشد؛ استعمال شده و لذا به هيچوجه معناى تأكيد از آن فهميده نمىشود]».(1). بر گرفته از: «تفسير الميزان»، ج17، ص312 ـ 314.(2). ملك (67) آيه 4.(3). «تفسير الميزان»، ج17، ص 313. «ترجمه تفسير الميزان»، ج34، ص 180.