لطفا منتظر باشید ...
فصل سوم:برزخ در آيينه وحى
آيات برزخ
«حَتى اِذا جاءَ اَحَدَهُم الْمَوتُ قالَ رَبِّ ارْجِعُونِ لَعَلّى اَعْمَلُ صالِحا فيما تَرَكْتُ كَلاّ اِنَّها كَلِمَةٌ هُوَ قائِلُها وَ مِنْ وَرائِهم بَرزخٌ اِلى يَومِ يُبْعَثُونَ»(1)[كافران در فراموشى و غفلتند] تا آنگاه كه يكى از آنها را مرگ فرارسد[آگاه و پشيمان گشته] گويد: پروردگارا! مرا به دنيا بازگردان! شايد گذشتهام را جبران كرده و كارهاى نيك انجام دهم![به او خطاب شود] هرگز! آنچه مىگويى، اينك بىفايده است و از لحظه مرگ تا روزى كه برانگيخته شوند، «برزخ» و فاصله است.اين آيه، تنها آيهاى است كه از نظر لفظ و معنى، كاملاً تصريح(1). مؤمنون (23) آيه 99 ـ 100.
