اشكال اول - حیات پس از مرگ نسخه متنی

«فَرِحينَ بِما اتيهُم اللّه‏ مِنْ فَضْلِه»

شهدا، به جهت فضل و بخشش الهى كه نصيبشان گشته، شادمانند و از موفقيت در امتحان الهى و رسيدن به وعده‏هايى كه بديشان داده شده بود، بسيار مسرورند.

«وَ يَسْتَبْشِرونَ بِالَّذين لَمْ يَلْحَقوا بِهم مِنْ خَلْفِهم»

اينان چون شهيدند، شاهد بر كردار امت خويشند؛ بنابراين، دوستان دنياشان را كه رهرو اين راهند، بدين سرور و شادمانى مژده دهند.

«اَلاّ خَوفٌ عَليْهم وَلاهُم يَحزَنونَ»

و به آنان گويند: از مردن در راه خدا، هيچ مهراسيد و هيچ ترس و اندوهى به خود راه ندهيد كه جهانى نيك و زيبا در پيش رو داريد.

از اين دو آيه، نكات زير فهميده مىشود:

1 ـ شهداى راه حق و حقيقت از زندگى و حيات برخوردارند.

2 ـ در جوار رحمت پروردگار خويش، از رزق و روزى بهره‏مندند.

3 ـ از لطف و محبت الهى درباره خود، احساس شادى و مسرت مىكنند.

4 ـ از حال رهروان راه شهادت آگاهند و آنها را به حركت در مسير خويش مژده مىدهند.

در خصوص اين آيات، برخى مفسران شبهاتى القا كرده‏اند كه پس از طرح اشكال، پاسخهاى لازم داده مىشود.

اشكال اول

برخى از مفسران(روشنفكر مآب) درباره زندگى