لذتها و رنجها
(1)لذت و سرور بهشت و رنج و اندوه جهنم در مقايسه با دنيا همچون رابطه قطره با درياست.«نهر كوثر» كه يكى از مظاهر بهشت برزخى است، چشمههايش از زير عرش الهى روان مىشود، از شير، سفيدتر از كره نرمتر و از عسل شيرينتر است؛ سنگريزههايش زبرجد، ياقوت و مرجان، گياهش زعفران و خاكش از مشك خوشبوتر است.شهيد دستغيب رحمهالله در كتاب «معاد» مىنويسد:«اگر گوشهاى از صورت حورالعين باز شود، چشمها را خيره مىكند. نور چهره حور اگر بر اين عالم بتابد، بر نور آفتاب هم چيره مىشود».(2)«درخت زقوم» يكى از مظاهر جهنم است. ميوههايش از قعر جهنم بيرون مىآيد؛ از سير تلختر، از مردار گنديدهتر و از آهن سختتر است.نويسنده شهيد در همان كتاب با استناد به رواياتى مىنويسد:«اگر قطرهاى از آب حميم را بر سر كوههاى دنيا ريزند، متلاشى گردند و اگر جامهاى از جامههاى آتشين را بين زمين و آسمان آويزان كنند، اهل زمين، از شدت گرما و بوى گندش بسيار آزرده(1). اين قسمت از بحث را به طور پراكنده از صفحات: 34، 47، 141، 153، 154 و 155 «معاد» شهيد دستغيب ـ با تغييراتى از جهت ويرايش و نگارش ـ برگرفتيم.(2). مدرك پيشين.