حیات پس از مرگ نسخه متنی
لطفا منتظر باشید ...
«ثُمَّ اِنَّكُم بَعْدَ ذلِكَ لَمَيِّتونَ ثُمَّ اِنَّكُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ تُبْعَثُونَ»(1)باز [در جهان برزخي] همگى خواهيد مُرد و سپس در روز قيامت، برانگيخته مىشويد.«وَنُفِخَ فِى الصُّورِ فَصَعِقَ مَنْ فِى السَّمواتِ وَ مَنْ فى الأَرْضِ اِلاّ مَنْ شاءَاللّهُ ثُمَّ نُفِخَ فيه اُخرى فَإِذاهُم قيامٌ يَنْظُرُونَ»(2)چون در «صور» دميده شود، جز عدهاى [كه مراد فرشتگان مقرب الهى است] همه يكباره مدهوش مرگ شوند؛ سپس، بارديگر در «صور» دميده شود كه ناگاه همه برخيزند و تماشاگر ـ حيات دوباره ـ باشند.«ما يَنْظُرُونَ اِلاّ صَيْحَةً واحِدةً تَاْخُذُهم وَهُمْ يَخِصِّمُونَ فَلايَسْتَطيعُونَ تَوْصيةً وَلا إلى اَهْلِهم يَرْجِعُونَ وَنُفِخَ فِى الصُّورِ فَاِذاهُم مِنَ الأَجْداثِ اِلى رَبِّهم يَنْسِلُونَ»(3)چون صيحه نخست دميده شود، به ناگاه مرگ همه را فرا گيرد؛ در حالى كه آن لحظه با هم به گفتوگو مشغول بودند و فرصت سفارش و بازگشت به طرف خانواده خويش را ندارند. پس از مدتى، براى بار ديگر در صور دميده مىشود كه به سرعت همه به سوى خداى خويش مىشتابند.
