حیات پس از مرگ نسخه متنی
لطفا منتظر باشید ...
«يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفةُ تَتْبَعُها الرَّادِفَةُ»(1)روزى كه [با نفخه نخست] جهان به لرزه افكنده شود و [نفخه ديگري] از پىآن درآيد.با دميدن «نفخه نخست» دنيا متلاشى و حيات برزخى نيز پايان مىپذيرد. مدت زمان فاصله بين «نفخه نخست» تا «نفخه دوم» به روايتى چهل سال و به روايتى ديگر چهارصدسال است. در اين فاصله، تمام انسانها ـ چه در دنيا و چه در برزخ ـ مىميرند و در خاموشى و سكوت قرار مىگيرند؛ حتى فرشتگان مقرب الهى: ميكائيل(فرشته روزىرسان)، جبرئيل(فرشته وحىرسان)، اسرافيل(فرشته قيامت رسان) و عزرائيل(فرشته مرگ رسان) به تدريج ميرانده مىشوند.امام صادق (عليه السلام) در اين باره فرمود: هنگامى كه خدا اهل زمين را مىميراند، پس از آن به تدريج اهل آسمانها را مىميراند؛ سپس نوبت به فرشتگان الهى: ميكائيل، جبرئيل، اسرافيل و عزرائيل مىرسد، پس از آنكه پروردگار تمام موجودات را مىميراند، آنگاه گويد: «لِمَنِ الْمُلْكُ الْيَوْمَ للّهِِ الْواحِدِ القَهَّارِ»(2) كجايند ستمگران؟ كجايند مشركان؟ كجايند متكبران؟[كه مرا انكار مىكردند]...».(3)