حیات پس از مرگ نسخه متنی

ج ـ «علامه حلّى» در «شرح تجريد» چنين مىنگارد:

«عذاب قبر، موردِ اجماع تمام مذاهب اسلامى است».(1)

د ـ «علامه مجلسى» در «بحار الانوار» از قول «شيخ مفيد» چنين بيان مىدارد:

«عذاب قبر به دليل اخبار و روايات ثابت است؛ و دليل اثبات آن، عقلى نيست».(2)

اخبار و روايات وارد شده در اين باب، به گونه‏اى صراحت و دلالت دارد كه تمام مذاهب اسلامى، راجع به بودن چنين عالمى سخن گفته‏اند؛ حتى «گروه وَهّابيّه» كه منكر بسيارى از انديشه‏هاى مسلّم اسلامى است و از نظر اكثر مذاهب اسلامى، مطرود مىباشند؛ در اين زمينه، كتابى به نام «الرّوح» ـ توسط يكى از سردمداران خود ـ نگاشته‏اند كه در اين كتاب، روايات زيادى پيرامون «مسأله برزخ» به چشم مىخورد.(3)

(1). «كشف المراد فى شرح تجريد الاعتقاد»، ص296. بحار، ج6، ص272.

(2). «بحار»، ج6، ص272.

(3). اين كتاب (الروح)، تأليف «ابو عبداللّه‏ شمس الدين ابن قيّم» شاگرد «ابن تيميّه»(مؤسس گروه عقايد وهابيه) است و وهابيان امروز حجاز (عربستان)، از او به احترام ياد مىكنند و او را پس از «ابن تيميّه» استاد مذهب خود مىشمارند. فهرست فصول كتاب «الروح» به شرح زير است:

1 ـ اموات، احيا را مىشناسند(ص5).

2 ـ ميت، با مشايعان انس مىگيرد(ص9).

3 ـ ارواح موتى از احيا سؤال مىكنند(ص12).

4 ـ ميت، تلقين را مىفهمد(ص13).

5 ـ ارواح با يكديگر ملاقات و مذاكره مىكنند(ص17).

6 ـ ارواح با يكديگر تلاقى دارند(ص20).

7 ـ بدن مىميرد؛ روح نمىميرد(ص34).

8 ـ روح، هنگام سؤال به جسم باز مىگردد(ص41).

9 ـ پيامبر، در شب معراج با ارواح پيامبران سخن گفت(ص44).

10 ـ كيفيت عذاب قبر(ص51)

(به نقلِ: اصالت روح از نظر قرآن، جعفر سبحانى، ص170 ـ 171، نشر وحي).