حیات پس از مرگ نسخه متنی

آتش، از بتها و خدايان دروغينشان كارى ساخته نيست].

منظور از آتشى كه قوم نوح در آن افكنده شدند، آتش جهنم برزخى است؛ زيرا:

الف ـ پس از غرق شدن و هلاك گشتن، حرف عطف «فاء» كه دلالت بر ترتيب متصل و انجام پىدرپى دارد، واسطه شده است؛ گويى آن قدر اين دو، به هم پيوسته بيان شده كه پس از غرق شدن در طوفان، بىدرنگ آنان را به آتش افكندند و اگر مراد، آتش آخرت مىبود، بايستى با حرف عطف «ثُمَّ» فاصله مىشد.

ب ـ انداختن در آتش، با لفظ ماضى به كار رفته كه دلالت بر انجام‏دادن فعل دارد؛ بنابراين چون قيامت هنوز فرا نرسيده، ورود به آتش در جهان برزخى واقع شده است.

غير از ده آيه‏اى كه چگونگى دلالت آنها را بر «حيات برزخى» شرح و توضيح داديم، آيات ديگرى نيز ـ از نظر معنا ـ بر «عالم برزخ» دلالت دارند كه به سبب رعايت اختصار، به ترجمه آنها بسنده مىكنيم:

«كَيْفَ تَكْفُرُونَ بِاللّه‏ِ وَ كُنْتُم أَمْواتا فَأَحياكُمْ ثُمَّ يُميتُكُم ثُمَّ يُحْييكُمْ ثُمَّ إلَيْهِ تُرْجَعُونَ»(1)

(1). بقره (2) آيه 28.