4) سزاى دروغ - کرامات العلویه نسخه متنی

4) سزاى دروغ

مرحوم آية اللّه آشيخ على اكبر نهاوندى رضوان اللّه تعالى عليه در كتاب شريفش از مرحوم عالم جليل القدر سيد حسين بن سيد حسن طالقانى رضوان اللّه تعالى عليهم نقل فرمود: شخصى كه مذهب شيعه داشت و از اهل ايران بود به مكه رفته بود و از يك نفر سنّى كه صراف بود پولى طلب داشت.

مرد سنّى بعد از چند وقت انكار كرد كه تو هيچ مبلغى از من طلب ندارى. شيعه ايرانى گفت: قسم بخور كه من از تو پولى طلب ندارم.

مرد سنّى گفت: قسم مىخورم به ابوبكر و عمر و عثمان كه از مشايخ ثلاثه هستند تو از من پولى طلب ندارى. مرد شيعه گفت: نه قسم بخور به آقا على اميرالمؤمنين عليه السلام و اين طور بگو: به آقا على ابن ابى طالب تو از من پولى طلب ندارى.

مرد سنّى گفت به على ابن ابى طالب تو از من پولى نمى خواهى تا اين را گفت در همان وقت زبان و دهن او بسته و گرفته شد.