9) اسباب عبرت - کرامات العلویه نسخه متنی

9) اسباب عبرت

(انا بالامس صاحبكم و اليوم و عبرة لكم و غدا مغارقكم) من ديروز با شما بودم يعنى مثل شما به مسجد مىآمدم، نماز مىخواندم، سخنرانى مىكردم، امروز اسباب عبرت شما هستم، بسترى شده ام اى بدنهاى سالم نگاه بفرق سر على عليه السلام بكنيد و عبرت بگيريد، دست على عليه السلام از اثر زهر ديگر نمى تواند تكان بخورد، همان دستى كه در قلعه خيبر را كه چهل پهلوان بزحمت باز و بسته اش مىكردند، آقا على عليه السلام آن در خيبر را از جا كند و تا چهل قدم پرتاب كرد. همان دستى كه مرحب خيبرى و عمروبن عبدود را كشت همان دستى كه درب قلعه را روى دست گرفت و لشكريان از روى آن گذشتند حالا براى شما عبرتست.

فردا نيز از ميان شما خواهم رفت، جنازه ام را بخاك مىسپارند، اين دستها و پاها را در كفن مىپيچند.

اى دستهاى سالم، با اين دستها مال كسى را نبريد و به كسى ستم روا نداريد خود آقا على عليه السلام روى منبر فرمود (مضمون جمله نهج البلاغه) اگر سلطنت هفت اقليم را به من بدهند، در برابر اينكه پوست جوى را از دهان مورى بستم بگيرم نخواهم پذيرفت.

شما هم اى دوستان على عليه السلام باركش باشيد نه بارگذار روى خلق، نيكى كنيد پيش از آنكه اعضاء و جوارحتان از بين برود.