8) رسالت ولايت - کرامات العلویه نسخه متنی

8) رسالت ولايت

از جمله آيات وارده در شاءن آقا على عليه السلام اين است:

اى پيغمبر آنچه به تو فرستاده شده است از طرف پروردگارت برسان پس اگر نرساندى رسالتش را نرساندى و خداوند ترا از آسيب مردم نگه ميدارد. (سوره مائده، آيه 67)

يا ايهاالرسول بلغ ما انزل اليك من ربك و ان لم تفعل فما بلغت رسالته و الله يعصمك من الناس.

بسيارى از مفسرين عامه تصريح كرده اند كه اين آيه در غدير خم نازل گرديد و مضمونش اين است كه اى پيغمبر گرامى ولايت على عليه السلام را به خلق برسان اگر نرساندى مثل اين است كه هيچ كارى نكرده اى و رسالت حق را نرساندى.

چقدر مساءله ولايت على عليه السلام مهم است كه اينگونه در نرساندنش تهديد مىفرمايد.

پس از آنكه رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم در غدير خم على عليه السلام را رسما بعنوان ولى مسلمين معرفى فرمود: حارث بن نعمان خدمت رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم آمد و عرض كرد:

گفتى ايمان بياوريد قبول كرديم، گفتى نماز بخوانيد پذيرفتيم، گفتى روزه بگيريد گرفتيم، جهاد كنيد كرديم، حج برويد رفتيم اين كار آخرى چه بود على را بر ما مسلط گردانيدى! آيا از طرف خودت بود يا از طرف خداوند؟

رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم فرمود پناه بر خدا كه من از خودم اين كار را كرده باشم بلكه دستور الهى است.

اين بدبخت سر به آسمان بلند كرد و گفت خداوندا اگر اين مطلب حق و درست است و از جانب توست پس سنگى از آسمان بر ما فرو فرست يا عذاب دردناكى را براى ما بياور.

خدايا اگر اين جريان از طرف توست عذابى بفرست و مرا هلاك گردان كه من طاقت ديدن آن را ندارم. واى از حسد و كينه، چگونه دشمنى على عليه السلام در دلش جا كرده كه حاضر است از رنج ديدن خلافت على عليه السلام بميرد.

دعاى مستجابى بود فورا سنگى از آسمان آمد و بر سرش خورد و از پائينش خارج شد و به جهنم واصل گرديد.

اين آيات شريف نازل گرديد كه درخواست عذاب كرد سائلى به عذاب واقع شونده، براى كافران پيشگيرى از آن نيست.... (6)