9) وصيت حضرت - کرامات العلویه نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

کرامات العلویه - نسخه متنی

علی میرخلف زاده

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

9) وصيت حضرت

و امّا وصيتى اليكم فلللّه لا تشركوا به شيئا نخستين سفارش من به شما اين است كه به خدا شرك نورزيد، تنها خدا را بپرستيد، حيات از خدا موت هم از خدا، رزق از خدا و همه چيز از خدا، ازغير خدا كارى ساخته نيست پس چرا براى خدا شرك بورزيد.

خضوع و خشوع تنها براى خدا باشد، غير خدا را نپرستيد هواى نفس را كنار بگذاريد و براى ميل خودتان كار نكنيد، مثل خود على عليه السلام باشيد مكرر شنيده ايد وقتى عمرو بن عبدود را با ضربه اى كه على عليه السلام بر پايش زد انداخت و روى سينه اش نشست تا سر آن شجاع روزگار و پهلوان نامدار را جدا سازد، آب دهان بر صورت مباركش انداخت على عليه السلام برخاست و مقدارى راه رفت آنوقت بازگشت و سر او را جدا كرد پس از آنكه علت اينكار رااز او پرسيدند، حضرت فرمود او مرا بخشم آورد ترسيدم اگر در آن وقت سرش را جدا سازم، براى هواى نفسم باشد.

آرى على عليه السلام مرد اخلاص است تا اين حد مواظب است كه شرك نورزد. ميل خودش را در عبادت دخالت ندهد. اگر كسى كارى بكند تا مردم ببينند يا بشنوند و باو بارك الله بگويند اين شرك است رياء و سمعه است.




  • يا على يا على بقربانت
    خون شد از غم دل محبانت
    تو اميد دل يتيمانى
    تو طرفدار مستمدانى
    اى ولى خدا امام مبين
    بر تو ناليد آسمان و زمين
    ياعلى يا على على جانم



  • جان بقربان لطف و احسانت
    يا على يا على على جانم
    ياور و غمخوار بينوايانى
    يا على يا على على جانم
    كه سرو رويت شد زخون رنگين
    ياعلى يا على على جانم
    ياعلى يا على على جانم



/ 132