كسي كه نمي تواند تيمم كند، بايد نايب بگيرد تا او را تيمم دهد و نايب بايد اگر امكان دارد اولاً با دستهاي خود او، او را تيمم دهد و اگر امكان ندارد، دستهاي خودش را به زمين بزند و به صورت و پشت دستهاي او بكشد و اگر نايب، مزد هم بخواهد - حتي به چند برابر اجرة المثل - بايد اگر به حالش ضرر ندارد آن را بپردازد و نايب بگيرد و اما كسي كه يك دستش قطع شده يا ذراع دارد يا ندارد (يعني از بالاتر از ذراع دستش قطع شده) اگر ذراع داشته باشد، بايد يك دست سالمش را با ذراع دست ديگرش به زمين بزند و به صورتش بكشد و بنابر احتياط مستحب دوباره با كف دست سالمش تمام پيشاني و دو طرف آن را مسح نمايد و بعد با دست سالمش پشت ذراع و با ذراعش پشت دست سالم را مسح كند.و اما اگر يك دستش سالم باشد و ديگري هم ذراع نداشته باشد، همان كف دست سالم را به زمين بزند و به پيشاني بكشد و بعد پشت دستش را به زمين بكشد و بنابر احتياط واجب علاوه بر اين كار نايب هم بگيرد، به اين صورت كه دو دستش را با هم به چيزي كه تيمم بر آن صحيح است بزند و به صورت بكشد و بعد نايب كف دستش را به پشت دست او بكشد.واما كسي كه هر دو دستش قطع شده است، اين هم دو صورت دارد: يا ذراعهاي او باقي است يا نيست و اگر ذراعها باشد، به وسيله دو ذراع مانند دو كف دست تيمم مي كند - چون دو ذراع حكم دو كف دست را دارند - و اگر ذراع ندارد آن وقت پيشاني خود را به زمين كشيده و بنابر احتياط واجب نايب هم مي گيرد.تحرير الوسيله، ج 1، ص 110، مسأله 3،4 .
لطفا منتظر باشید ...
