فصل دوّم وقت شناسي - احکام نماز، وقت شناسی، قبله شناسی، پوشش نسخه متنی

فصل دوّم وقت شناسي

وقت شناسي

وقت نماز صبح

نزديك اذان صبح از طرف مشرق سفيده اي رو به بالا حركت مي كند كه آن را فجر اول (فجر كاذب) مي گويند؛ موقعي كه آن سفيده پهن شد، فجر دوم (فجر صادق) و اول وقت نماز صبح است و آخرِ وقت نماز صبح موقعي است كه آفتاب بيرون مي آيد.

توضيح المسائل،741 .

س - شبهايي كه مهتاب تا صبح هست، اگر كسي يقين كند كه فجر صادق طالع شده، آيا مي تواند نماز صبح را بخواند، يا بايد صبر كند تا سفيدي صبح به طور محسوس آشكار شود و وظيفه او در امساك روزه ماه مبارك رمضان چگونه است و در صورتي كه وقت نماز از اول آشكار شدن سفيدي باشد، در شبهاي ابري يا در شهرستانهايي كه روشنايي برق به حدي زياد است كه بايد خيلي صبر كرد تا سفيدي آشكار شود، اگر به اندازه ده دقيقه از اول فجر صبر كند، بعد از ده دقيقه وقت نماز است يا نه.

ج - احتياط لازم در شبهاي مهتاب آن است كه صبر كند تا سفيده صبح در افق ظاهر شود و غلبه كند بر روشنايي مهتاب، بلكه خالي از وجه نيست و اين حكم در روشني برق و شبهاي ابري نيست و در روزه احتياط كند و در شبهاي مهتاب اگر چه بعيد نيست كه لازم نباشد امساك قبل از آنچه ذكر شد.

توضيح المسائل،754 .