قرآن در آیینه احکام: احکام شرعی مربوط به قرآن مطابق با فتاوای مراجع تقلید نسخه متنی

استفتايي از حضرت امام خمينى(ره)

2-


س: بچه نابالغي كه مسّ ميت كرده، مي تواند با وضوي تنها، خط قرآن واسم خدا و ... را مسّ نمايد.

ج: بچه نابالغ تكليف ندارد.

1-


رساله، م 317.

2-


عروه، ج 1، في غايات الوضو، م 6.3؛ تحرير، ج 1، في غايات الوضوء، م 1.

3-


عروه، ج 1، في غايات الوضو؛ تحرير، ج 1، في غايات الوضو؛ رساله، م 312؛ هدايه، ج 1، غايات الوضو، م 148.

4-


عروه، ج 1، في غايا ت الوضو، م 17؛ رساله، م 317.

5-


عروه، ج 1، في غايا ت الوضو، م 17 و م 4.

6-


عروه، ج 1، في غايا ت الوضو، م 5.

7-


عروه، ج 1، في غايا ت الوضو، م 7.

8-


تحرير، ج 1، في غايات الوضو؛ هدايه، ج 1، غايات الوضوء، م 147.

9-


عروه، ج 1، في غايا ت الوضو، م 8.

10-


عروه، ج 1، في غايا ت الوضو، م 9.

11-


عروه، ج 1، في غايا ت الوضو، م 10.

12-


عروه، ج 1، في غايا ت الوضو، م 11.

13-


عروه، ج 1، في غايا ت الوضو، م 12.

14-


عروه، ج 1، في غايا ت الوضو، م 13.

15-


عروه، ج 1، في غايا ت الوضو، م 19.

16-


عروه، ج 1، في غايا ت الوضو، م 14.

17-


عروه، ج 1، في غايا ت الوضو، م 15؛ رساله، م 318.

18-


عروه، ج 1، في غايا ت الوضو، م 16.

19-


عروه، ج 1، في غايا ت الوضو؛ رساله، م 316.

20-


عروه، ج 1، في غايا ت الوضو؛ رساله، م 316.

21-


عروه، ج 1، في غايا ت الوضو؛ رساله، م 316.

22-


عروه، ج 1، في غايا ت الوضو.

23-


استفتائات، ج 1، ص 47، س 79.

24-


استفتائات، ج 1، ص 47، س 80.

25-


استفتائات، ج 1، ص 47، س 81.

26-


استفتائات، ج 1، ص 48، س 82.

27-


استفتائات، ج 1، ص 48، س 83.

28-


استفتائات، ج 1، ص 48، س 84.

29-


مجمع، ج 1، ص 80، س 48.

30-


مجمع، ج 1، ص 80، س 49.

31-


مجمع، ج 1، ص 79، س 46.

32-


مجمع، ج 1، ص 528، س 58.

33-


استفتائات، ص 10،س 4.

1-


عروه، ج 1، في احكام التيمم، م 9؛ تحرير، ج 1، في احكام التيمم، م 2؛ رساله، م 726؛ هدايه، ج 1، احكام التيمم، م 514.

2-


عروه، ج 1، في احكام التيمم، م 31؛ تحرير، ج 1، في مسوّغات التيمم، م 15؛ رساله، م 726؛ هدايه، ج 1، احكام التيمم، م 514.

3-


استفتائات، ج 1، ص 97، س 251.

4-


مجمع، ج 1، ص 151، س 93.

1-


عروه، ج 1، فيما يحرم علي الجنب؛ تحرير، ج 1، في احكام الجنب؛ رساله، م 355.

2-


رساله، م 390.

3-


عروه، ج 1، فيما يحرم علي الجنب؛ تحرير، ج 1، في احكام الجنب؛ رساله، م 355.

4-


عروه، ج 1، فيما يكره علي الجنب؛ تحرير، ج 1، في احكام الجنب؛ رساله، م 356.

5-


عروه، ج 1، فيما يحرم علي الجنب، م 5.

6-


عروه، ج 1، في غسل الجنابه، ص 284.

7-


استفتائات، ج 1، ص 54، س 110.

8-


استفتائات، ج 1، ص 64، س 145.

9-


مجمع، ج 1، ص 71، س 19.

10-


استفتاء مستقل.

1-


عروه، ج 1، في احكام الحائض؛ تحرير، ج 1، في احكام الحائض؛ رساله، م 450؛ هدايه، ج 1، احكام الحيض، م 244.

2-


رساله، م 467.

3-


عروه، ج 1، في احكام الحائض؛ تحرير، ج 1، في احكام الحائض؛ رساله، م 450.

4-


عروه، ج 1، في احكام الحائض؛ تحرير، ج 1، في احكام الحائض، م 16؛ رساله، م 447.

5-


عروه، ج 1، في مايحرم علي الجنب، م 5.

6-


عروه، ج 1، في احكام الحائض، م 41.

7-


عروه، ج 1، في احكام النفساء، م 10؛ تحرير، ج 1، في النفاس، م 6؛ رساله، م 513.

8-


استفتائات، ج 1، ص 72، س 170.

9-


استفتائات، ج 2، ص 73، س 171.

10-


استفتائات، ج 1، ص 73، س 172.

11-


استفتائات، ج 1، ص 73، س 173.

1-


عروه، ج 1، في احكام الاستحاضه، م 17؛ تحرير، ج 1، في الاستحاضه، م 8؛ رساله، م 427؛ هدايه، ج 1، ص 59، م 291.

2-


عروه، ج 1، في احكام الاستحاضه، م 18؛ رساله، م 429 - 428.

3-


عروه، ج 1، في احكام الاستحاضه، م 18؛ تحرير، ج 1، في احكام الاستحاضه، م 8؛ رساله، م 429.

1-


عروه، ج 1، في غسل مسّ الميت، م 17 - 16؛ تحرير، ج 1، في غسل مسّ الميت، م 6و7؛ رساله، م 532؛ هدايه، ج 1، ص 62، م 311و.

2-


استفتائات، ج 1، ص 78، س 188.

1. گلپايگانى(ره): احتياط مستحب آن است كه موي خود را هم به خط قرآن نرساند. (رساله، م 323).

2. خوئى(ره): بلكه در مواردي كه مو عرفاً از توابع پوست محسوب شود اين حكم اظهر است. (عروه).

3. خوئى(ره): بنابر احتياط واجب. (عروه).

4. گلپايگانى(ره): احتياط واجب آن است كه ا سم مبارك پيامبر(ص) و امام و حضرت زهرا - عليهم السلام - را مسّ نكند. (رساله، م 325).

- خوئى(ره): بهتر آن است كه اسم مبارك پيغمبر و امام و حضرت زهرا - عليهم السلام - را مسّ نكند. (رساله، م 325).

5. اراكي (ره): و اگر بي احترامي نباشد احتياط مستحب آن است كه مس نكند. (رساله، م 317).

6. خوئى(ره): بنابر احتياط واجب حرام است مسّ اسم خداوند متعال و صفات خاصّه او به هر زباني كه نوشته شده باشد. (رساله، م 325).

7. ابتدايى، يعني قبل از مس، فاقد طهارت باشد و در اين حالت قرآن را مس نمايد؛ استدامى، يعني درحالي كه با وضوء قرآن را مسّ نموده است فاقد طهارت شود و به مسّ خويش ادامه دهد. (مؤلف).

8. خوئى(ره): البته اين در صورتي است كه نوشتن آن، غلط محسوب نشود. (عروه).

9. حضرت امام(ره) اين وجوب محو را وجوب عقلي مي دانند و اضافه نموده اند كه چون براي وضو گرفتن، لمس آن حرام است پس مي تواند وضو را ارتماسي بگيرد و يا آب روي آن بريزد ولي دست نكشد؛ و در صورتي كه محوكردن ممكن نباشد لازم است همين گونه وضو بگيرد تا مرتكب حرام نشود.(عروه).

10. گلپايگانى(ره): بلكه اگر بخواهد فاقد طهارت شود احوط وجوب محو است. (عروه).

11. خوئى(ره): اظهر جواز آن است. (عروه).

12. امام خمينى(ره).

13. امام خمينى(ره). (عروه).

14. خوئى(ره): بلكه عدم حرمت بعيد است. (عروه).

- گلپايگانى(ره): بلكه احوط، حرمت است. (عروه).

15. اراكي (ره): ظاهر، حرمت آن است مخصوصاً اگر با چيزي بنويسد كه اثرش باقي بماند. (عروه).

- گلپايگانى(ره): ظاهر، بلكه احوط، حرمت آن است، مخصوصاً اگر با چيزي بنويسد كه اثرش باقي بماند. (عروه).

- خوئى(ره): در حرمت آن اشكال است، گرچه احوط ترك آن است، (عروه).

16. ا مام خمينى(ره). (عروه).

17. گلپايگانى(ره): به اين كه آنها را امر به مسّ كند يا دست آنها را گرفته و بر كلمات قرآن بگذارد؛ ولي دادن قرآن به آنها براي يادگيري يا امر كردن آنها به گرفتن قرآن، پس اشكالي در رجحانِ آن نيست، گرچه بداند عادتاً آن را مسّ مي كنند. (عروه).

18. امام خمينى(ره). (عروه).

19. عبارت آخر اين مسأله يعني جمله (وتا ممكن است از... ) در رساله عمليه آيات عظام خوئي و گلپايگاني موجود نيست.

20. گلپايگانى(ره): دراين صورت اقوي جواز آن است. (عروه).

21. خوئى(ره): به هر زباني كه باشد. (رساله، م 361).

22. خوئى(ره): و بهتر آن است كه اسم پيغمبران و امامان و حضرت زهرا - عليهم السلام - را نيز مسّ نكند. (رساله م 361).

- اين حكم در مورد نام حضرت زهرا - عليها السلام - در رساله فارسي آيت الله گلپايگاني به صورت فتوا ذكر شده نه احتياط واجب (رساله، م 361).

23. خوئى(ره): اگر بر جايي از بدن آيه قرآن يا اسم خداوند متعال نوشته شده باشد چنانچه بخواهد وضو يا غسل را ترتيبي به جا آورد بايد آب را طوري به بدن برساند كه دست او به نوشته نرسد.(رساله، م 396).

- گلپايگانى(ره): بنابر احتياط واجب اگر ممكن است بايد آن را از بين ببرد و اگر ممكن نيست بايد وضو و غسل را ارتماسي انجام دهد و چنانچه بخواهد وضو يا غسل را ترتيبي به جا آورد بايد آب را طوري به بدن برساند كه دست او به نوشته نرسد.(رساله، م 396).

24. البته آيات عظام گلپايگاني وخوئي حرمت قرائت را مختص به آيات سجده مي دانند نه باقي سوره، گرچه آيت الله گلپايگاني اضافه نموده اند: (احتياط مستحب آن است كه آيات ديگر سوره سجده را نيز نخواند. (رساله، م 361).

25. خوئى(ره): خواندن بيش از هفت آيه از قرآن كه سجده واجب ندارند بر جنب مكروه است. (رساله، م 362).

26. خوئي و گلپايگانى(ره): اقوي جواز قرائت است زيرا قبلاً گذشت كه حرمت قرائت مختص به آيات سجده است.(عروه).

27. گلپايگانى(ره): در مسّ اسامي پيامبران و ائمه(ع) فتوا به حرمت مي دهند. (هدايه).

28. گلپايگانى(ره): خواندن آياتِ سجده بر حائض حرام است. (هدايه، ج 1، م 245).

29. امام خمينى(ره).

30. گلپايگاني و خويى(ره): اقوي جواز قرائت آن است زيرا قبلاً گذشت كه حرمت قرائت مختص به آيات سجده است. (عروه).

31. امام خميني (ره).

32. امام خميني (ره).

33. گلپايگانى(ره): احتياط آن است كه مستحاضه غير از نماز هركاري را كه شرط آن طهارت است مثل دست كشيدن به خط قرآن، ترك كند، مگر در صورتي كه بر او واجب باشد. (رساله ،م 433).

34. لازم به ذكر است كه عبارت عروه در اين رابطه چنين است: (مثلاً اگر مس نوشته قرآن واجب شود ...) و هيچ يك از مراجع موردنظر بر آن حاشيه اي ندارند و مثال فوق از توضيح المسائل استخراج شده است.

35. خوئى(ره): مستحاضه اي كه براي نماز وضو گرفته يا غسل كرده بنابر احتياط نمي تواند در حال اختيار جايي از بدن خود را به خطّ قرآن برساند؛ و در حال اضطرار جايز است، ولي بنابر احتياط بايد وضو بگيرد. (رساله، م 433).

36. خوئى(ره): اگر بخواهد پيش از وقت نماز آيه اي را كه سجده واجب دارد بخواند بنابر احتياط مستحب بايد غسل كند. (رساله، م 435).

37. گلپايگانى(ره): اگر بخواهد پيش از وقت نماز سوره اي كه سجده واجب دارد بخواند، بنابر احتياط واجب بايد غسل كند.(رساله، م 435).

- اراكى(ره): اگر مستحاضه، غسلهاي واجب خود را به جا آورد، چنانچه بين نماز و غسل فاصله نينداخته باشد، خواندن سوره اي كه سجده واجب دارد براي او حلال مي شود ولي اگربين غسل ونماز فاصله انداخته باشد، احتياط واجب آن است كه براي خواندن سوره اي كه سجده واجب دارد غسل جداگانه اي انجام دهد؛ و اگر غسلهاي واجب خود را انجام ندهد بنابر احتياط واجب نمي تواند سوره اي كه سجده واجب دارد بخواند. (رساله، م 425).

38. امام خميني (ره).

39. در عروه چنين آمده است: (غسلي كه براي نماز كرده است براي مسّ نوشته قرآن كفايت مي كند، بلي اگر بخواهد مسّ را تكرار كند، واجب است تكرار وضو وغسل علي الاحوط. بلكه احوط ترك مسّ است براي او مطلقاً).و هيچ كدام از مراجع مورد نظرهم در اين مورد اظهار نظرنكرده اند.

40. امام خميني (ره).

41. خوئى(ره): خواندن آيه هايي كه سجده واجب دارند. (رساله، م 538).

42. گلپايگانى(ره): بايد غسل كند و وضو هم بگيرد. (رساله، م 538).

- اراكى(ره): بايد غسل كند و وضو هم بگيرد. (رساله، م 528).

43. خوئى(ره): ولي براي نماز و مانند آن بايد غسل كند. (رساله،م 538).