توضیح المسائل نسخه متنی

(مسأله 963) مستحب است بعد از تكبيرة الاحرام بگويد: ((يا محسن قد أتاك المسيء وقد أمرت المحسن ان يتجاوز عن المسيء أنت المحسن وأنا المسيء بحق محمد و آل محمد صلى على محمد وآل محمد وتجاوز عن قبيح ما تعلم مني)) يعنى اى خدائى كه به بندگان احسان مىكنى بنده گنه‌كار بدر خانه تو آمده وتو امر كرده‌اى كه نيكوكار از گناهكار بگذرد، تو نيكوكارى و من گناهكار، بحق محمد و آل محمد رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بديهائى كه ميدانى از من سر زده بگذر.

(مسأله 964) مستحب است موقع گفتن تكبير اول نماز و تكبيرهاى بين نماز دستها را تا مقابل گوشها بالا ببرد.

(مسأله 965): اگر شك كند كه تكبيرة الاحرام را گفته يا نه، چنانچه مشغول خواندن چيزى از قرائت شده، بشك خود اعتنا نكند، و اگر چيزى نخوانده، بايد تكبير را بگويد.

(مسأله 966) اگر بعد از گفتن تكبيرة الاحرام شك كند كه آنرا صحيح گفته يا نه، چه مشغول خواندن چيزى شده باشد يا نه بشك خود اعتنا نكند.
قيام (ايستادن)

(مسأله 967) قيام در موقع گفتن تكبيرة الاحرام و قيام پيش از ركوع كه آن را قيام متصل بركوع مىگويند ركن است، ولى قيام در موقع خواندن حمد و سوره و قيام بعد از ركوع ركن نيست، و اگر كسى آنرا از روى فراموشى ترك كند، نمازش صحيح است.

(مسأله 968) واجب است پيش از گفتن تكبير وبعد از آن مقدارى بايستد تا يقين كند كه تكبير را در حال ايستادن گفته است.

(مسأله 969) اگر ركوع را فراموش كند، و بعد از حمد و سوره بنشيند و يادش بيايد كه ركوع نكرده، بايد بايستد و بركوع رود، و اگر بدون اين كه بايستد بحال خميدگى بركوع برگردد، چون قيام متصل بركوع را بجا نياورده نماز او باطل است.

(مسأله 970) موقعى كه براى تكبيرة الاحرام يا قرائت ايستاده است، بايد