زكاة گندم و جو و خرما و كشمش
(مسأله 1872) زكاة گندم و جو و خرما و كشمش، وقتى واجب مىشود كه بمقدار نصاب برسند، و نصاب آنها (288) من تبريز (45) مثقال كم است كه تقريبا (847) كيلوگرم مىشود.(مسأله 1873) اگر پيش از دادن زكاة از انگور و خرما و جو و گندمى كه زكاة آنها واجب شده خود و عيالاتش بخورند، يا مثلا به فقير به غير عنوان زكاة بدهد، بايد زكاة مقدارى را كه مصرف كرده بدهد.(مسأله 1874) اگر بعد از آن كه زكاة گندم و جو و خرما و انگور واجب شد مالك آن بميرد، بايد مقدار زكاة را از مال او بدهند، ولى اگر پيش از واجب شدن زكاة بميرد، هر يك از ورثه كه سهم او به اندازه نصاب است بايد زكاة سهم خود را بدهد.(مسأله 1875) كسى كه از طرف حاكم شرع مأمور جمع آورد زكاة است موقع خرمن كه گندم و جو را از كاه جدا مىكنند، و بعد از خشك شدن خرما و انگور مىتواند زكاة را مطالبه كند.و اگر مالك ندهد، و چيزى كه زكاة آن واجب شده، از بين برود، بايد عوض آنرا بدهد.(مسأله 1876) اگر بعد از مالك شدن درخت خرما وانگور يا زراعت گندم وجو زكاة آنها واجب شود، بايد زكاة آنرا بدهد.(مسأله 1877) اگر بعد از آن كه زكاة گندم و جو و خرما وانگور واجب شده، زراعت و درخت را بفروشد، فروشنده بايد زكاة آنها را بدهد، و چنانچه داد بر خريدار چيزى واجب نيست.(مسأله 1878) اگر انسان گندم يا جو يا خرما يا انگور را بخرد، و بداند كه فروشنده زكاة آنرا داده، يا شك كند كه داده يا نه، چيزى بر او واجب نيست، و اگر بداند كه زكاة آنرا نداده، چنانچه حاكم شرع معامله مقدارى را كه بايد از بابت زكاة داده شود، اجازه ندهد، معامله آن مقدار باطل است و حاكم شرع