احكام عقد - توضیح المسائل نسخه متنی

احكام نكاح (ازدواج) بواسطه عقد ازدواج، زن به مرد حلال مىشود، و آن بر دو قسم است: دائم و غير دائم (ازدواج موقت).

عقد دائم آنست كه مدت زناشوئى در آن معين نشود و هميشگى باشد و زنى را كه به اين قسم عقد مىكنند دائمه گويند.

وعقد غير دائم آنست كه مدت زناشوئى در آن معين شود، مثلا زن را به مدت يك ساعت يا يك روز يا يك ماه يا يك سال

يا بيشتر عقد نمايند ولى بايد مدت ازدواج از مقدار عمر زن و شوهر زيادتر نباشد كه در اين صورت عقد دائمى خواهد بود و زنى را كه به اين قسم عقد كنند متعه يا صيغه مىنامند.

احكام عقد

(مسأله 2372) در زناشوئى چه دائم، و چه غير دائم بايد صيغه خوانده شود و تنها راضى بودن زن و مرد كافى نيست و صيغه عقد را يا خود زن ومرد مىخوانند، يا ديگرى را وكيل مىكنند كه از طرف آنان بخواند.

(مسأله 2373) وكيل لازم نيست مرد باشد، زن هم مىتواند براى خواندن صيغه عقد از طرف ديگرى وكيل شود.

(مسأله 2374) زن و مرد تا يقين نكنند كه وكيل آنها صيغه را خوانده