احكام شكار كردن با اسلحه - توضیح المسائل نسخه متنی

(2) در جائى حيوان را بكشند كه حيوان ديگر آنرا ببيند.

(3) در شب يا پيش از ظهر روز جمعه سر حيوان را ببرند ولى در صورت احتياج عيبى ندارد.

(4) خود انسان چهارپائى را كه پرورش داده است بكشد.

احكام شكار كردن با اسلحه

(مسأله 2610) اگر حيوان حلال گوشت وحشى را با اسلحه شكار كنند و بميرد با پنج شرط حلال وبدنش پاك است: (اول) آن كه اسلحه شكار مثل كارد و شمشير برنده باشد، يا مثل نيزه و تير، تيز باشد كه بواسطه تيز بودن، بدن حيوان را پاره كند و اگر بوسيله دام يا چوب و سنگ ومانند اينها حيوانى را شكار كنند پاك نمىشود و خوردن آنهم حرام است و اگر حيوانى را با تفنگ شكار كنند، چنانچه گلوله آن نيز باشد كه در بدن حيوان فرو رود و آنرا پاره كند پاك و حلال است.

و اگر گلوله تيز نباشد بلكه با فشار در بدن حيوان فرو رود و حيوان را بكشد يا بواسطه حرارتش بدن حيوان را بسوزاند و در اثر سوزاندن، حيوان بميرد پاك و حلال بودنش اشكال دارد.

(دوم) كسى كه شكار مىكند بايد مسلمان باشد يا بچه مسلمان باشد كه خوب و بد را بفهمد و اگر كافر يا كسى كه در حكم كافر است - مانند غلات و خوارج و نواصب - حيوانى را شكار نمايد، آن شكار حلال نيست.

(سوم) اسلحه را براى شكار كردن آن حيوان بكار برد و اگر مثلا جائى را نشان كند و اتفاقا حيوانى را بكشد، آن حيوان پاك نيست و خوردن آنهم حرام است.

(چهارم) در وقت بكار بردن اسلحه نام خدا

را ببرد، و چنانچه عمئا نام خدا را نبرد شكار حلال نمىشود ولى اگر فراموش كند اشكال ندارد.

(پنجم) وقتى به حيوان برسد كه مرده باشد، يا اگر زنده است به اندازه سر بريدن آن وقت نباشد و چنانچه به اندازه سر بريدن وقت باشد و سر حيوان را