نيت زكاة
(مسأله 1965) انسان بايد زكاة را به قصد قربت يعنى براى انجام فرمان خداوند عالم بدهد و در نيت معين كند كه آنچه را مىدهد زكاة مال است يا زكاة فطره.ولى اگر
مثلا زكاة گندم و جو بر او واجب باشد، لازم نيست معين كند چيزى را كه مىدهد زكاة گندم است يا زكاة جو.(مسأله 1966) كسى كه زكاة چند مال بر او واجب شده، اگر مقدارى زكاة بدهد، و نيت هيچ كدام آنها را نكند، چنانچه چيزى را كه داده هم جنس يكى از آنها باشد زكاة همان جنس حساب مىشود.و اگر از قسم پول بدهد كه هم جنس هيچ كدام آنها نباشد، به همه آنها قسمت مىشود، پس كسى كه زكاة چهل گوسفند و زكاة پانزده مثقال طلا بر او واجب است، اگر مثلا يك گوسفند از بابت زكاة بدهد و نيت هيچ كدام آنها را نكند، زكاة گوسفند حساب مىشود ولى اگر مقدارى پول نقره يا اسكناس بدهد به زكاتى كه براى گوسفند و طلا بدهكار است تقسيم مىشود.(مسأله 1967) اگر كسى را وكيل كند كه زكاة مال او را بدهد، موقعى كه زكاة را به آن وكيل مىدهد، بايد نيت كند كه آنچه را وكيل او بعدا به فقير مىدهد زكاة باشد، واحوط اين است كه نيت او تا زمان رسيدن زكاة به فقير مستمر باشد.(مسأله 1968) اگر بدون قصد قربت زكاة را به فقير بدهد و پيش از آن كه آن مال از بين برود، نيت زكاة كند، زكاة حساب مىشود.