احكام شير دادن - توضیح المسائل نسخه متنی

احكام شير دادن

(مسأله 2473) اگر زنى بچه‌اى را با شرائطى كه در مسأله (2483) گفته خواهد شد، شير دهد، آن بچه به اين عده محرم مىشود: (اول) خود زن و آنرا مادر رضاعى مىگويند.

(دوم) شوهر زن كه شير مال او است و او را پدر رضاعى مىگويند.

(سوم) پدر و مادر آن زن، هر چه بالاتر روند، اگر چه پدر و مادر رضاعى او باشند.

(چهارم) بچه‌هائى كه از آن زن

بدنيا آمده‌اند يا بعد بدنيا مىآيند.

(پنجم) بچه‌هاى اولاد آن زن هر چه پائين روند، چه از اولاد او بدنيا آمده، چه اولاد او آن بچه‌ها را شير داده باشند.

(ششم) خواهر و برادر آن زن اگر چه رضاعى باشند، يعنى به واسطه شير خوردن با آن زن خواهر و برادر شده باشند.

(هفتم) عمو و عمه آن زن اگر چه رضاعى باشند.

(هشتم) دائى وخاله آن زن اگر چه رضاعى باشند.

(نهم) اولاد شوهر آن زن كه شير مال آن شوهر است هر چه پائين روند، اگر چه اولاد رضاعى او باشند.

(دهم) پدر و مادر شوهر آن زن كه شير مال آن شوهر است، هر چه بالا روند.

(يازدهم) خواهر وبرادر شوهرى كه شير مال او است اگر چه خواهر وبرادر رضاعى او باشند.

(دوازدهم) عمو و عمه و دائى و خاله شوهرى كه شير مال او است هر چه بالا روند، اگر چه رضاعى باشند و نيز عده ديگرى هم - كه در مسائل بعد گفته مىشود - به واسطه شير دادن محرم مىشوند.

(مسأله 2474) اگر زنى بچه‌اى را با شرائطى كه در مسأله (2483) گفته مىشود شير دهد، پدر آن بچه نمىتواند با دخترهائى كه از آن زن بدنيا آمده‌اند ازدواج كند ولى جائز است با دخترهاى رضاعى آن زن ازدواج كند اگر چه احتياط مستحب آنست كه با آنان ازدواج نكند.

و نيز نمىتواند دخترهاى شوهرى را كه شير مال او است اگر چه دخترهاى رضاعى او باشند براى خود عقد نمايد، و در هر دو صورت چنانچه يكى از آنها فعلا زن او باشد عقد او باطل مىشود.