(مسأله 2353) عاريه آنست كه انسان مال خود را بديگرى بدهد كه از آن استفاده كند و در عوض، چيزى از او نگيرد.(مسأله 2354) لازم نيست در عاريه صيغه بخوانند، و اگر مثلا لباس را بقصد عاريه به كسى بدهد و او هم به همين قصد بگيرد عاريه صحيح است.(مسأله 2355) عاريه دادن چيز غصبى و چيزى كه مال انسان است ولى منفعت آنرا به ديگرى واگذار كرده مثلا آنرا اجاره داده، در صورتى صحيح است كه مالك چيز غصبى يا كسى كه آن چيز را اجاره كرده به عاريه دادن راضى باشد.(مسأله 2356) چيزى را كه منفعتش مال انسان است مثلا آنرا اجاره كرده مىتواند عاريه بدهد.ولى اگر در اجاره شرط كرده باشند كه خودش از آن استفاده كند، نمىتواند آنرا به ديگرى عاريه دهد.(مسأله 2357) اگر ديوانه و بچه و مفلس و سفيه مال خود را عاريه بدهند صحيح نيست، اما اگر ولى در صورتيكه مصلحت بداند مال كسى را كه بر او ولايت دارد عاريه دهد اشكال ندارد، و هم چنين است اگر خود بچه با اجازه ولى مال خود را عاريه دهد.