(مسأله 2226) جعاله آنست كه انسان قرار بگذارد در مقابل كارى كه براى او انجام مىدهند مالى معينى بدهد، مثلا بگويد هر كس گمشده مرا پيدا كند، ده تومان به او ميدهم، و بكسى كه اين قرار را مىگذارد (جاعل) و به كسى كه كار را انجام مىدهد (عامل) مىگويند.و فرق بين جعاله واجاره اين است كه در اجاره بعد از خواندن صيغه، اجير بايد عمل را انجام دهد و كسى هم كه او را اجير كرده اجرت را به او بدهكار مىشود، ولى در جعاله اگر چه عامل شخص معين باشد مىتواند مشغول عمل نشود، و تا عمل را انجام ندهد جاعل بدهكار نمىشود.(مسأله 2227) جاعل بايد بالغ و عاقل باشد و از روى قصد و اختيار قرارداد كند و شرعا بتواند در مال خود تصرف نمايد، بنابر اين جعاله آدم سفيه - كسى كه مال خود را در كارهاى بيهوده مصرف مىكند - صحيح نيست.(مسأله 2228) كارى را كه (جاعل) مىگويد براى او انجام دهند، بايد حرام يا بيفائده يا از واجباتى كه شرعا لازم است مجانا آورده شود نباشد پس اگر بگويد هر كس شراب بخورد، يا در شب به جاى تاريكى برود يا نماز واجب خود را بخواند ده تومان باو ميدهم (جعاله) صحيح نيست.(مسأله 2229) اگر مالى را كه قرار مىگذارد بدهد معين كند مثلا
لطفا منتظر باشید ...
