احكام رهن - توضیح المسائل نسخه متنی

احكام رهن

(مسأله 2309) رهن آنست كه بدهكار مقدارى از مال خود را نزد طلبكار بگذارد كه اگر طلب او را ندهد طلبش را از آن مال بدست آورد.

(مسأله 2310) در رهن لازم نيست صيغه بخوانند و همين قدر كه بدهكار مال خود را بقصد گرو به طلبكار بدهد و طلبكار به همين قصد بگيرد رهن صحيح است.

(مسأله 2311) گرو دهنده و كسى كه مال را گرو مىگيرد بايد مكلف و عاقل باشند و كسى آنها را مجبور نكرده باشد و نيز بايد گرو دهنده مفلس و سفيه نباشد معناى مفلس و سفيه در مسأله (2262) گذشت.

(مسأله 2312) انسان مالى را مىتواند گرو بگذارد كه شرعا بتواند در آن تصرف كند و اگر مال كس ديگر را با اجازه او گرو بگذارد صحيح است.

(مسأله 2313) چيزى را كه گرو مىگذارند، بايد خريد و فروش آن صحيح باشد، پس اگر شراب و مانند آنرا گرو بگذارند درست نيست.

(مسأله 2314) استفاده چيزى را كه گرو مىگذارند مال كسى است كه آنرا گرو گذاشته است.

(مسأله 2315) گرو گيرنده نمىتواند مالى را كه گرو گرفته، بدون اجازه