(مسأله 2331) كفالت آنست كه انسان متعهد شود كه هر وقت طلبكار بدهكار را خواست، بدست او بدهد و به كسى كه اين طور متعهد مىشود كفيل مىگويند.(مسأله 2332) كفالت در صورتى صحيح است كه كفيل به هر لفظى اگر چه عربى نباشد يا به عملى به طلبكار بفهماند كه من متعهدم هر وقت بدهكار خود را بخواهى به دست تو بدهم و طلبكار هم قبول نمايد.(مسأله 2333) كفيل بايد مكلف و عاقل باشد و سفيه و مفلس نباشد و او را در كفالت مجبور نكرده باشند و بتواند كسى را كه كفيل او شده حاضر نمايد.(مسأله 2334) يكى از پنج چيز، كفالت را بهم ميزند: (اول) كفيل بدهكار را به دست طلبكار بدهد.(دوم) طلب طلبكار داده شود.(سوم) طلبكار از طلب خود بگذرد.(چهارم) بدهكار بميرد.(پنجم) طلبكار كفيل را از كفالت آزاد كند.(مسأله 2335) اگر كسى به زور بدهكار را از دست طلبكار رها كند چنانچه طلبكار دسترسى به او نداشته باشد، كسى كه بدهكار را رها كرده، بايد او را به دست طلبكار بدهد.
لطفا منتظر باشید ...
