(مسأله 1193) كثير الشك كسى است كه زياد شك مىكند يا اين كه حال او به نحوى باشد كه در هر سه نماز لا اقل يك مرتبه شك كند، چنين شخصى به شك خود اعتنا نكند. (مسأله 1194) كثير الشك اگر در بجا آوردن چيزى از اجزاء نماز شك كند بايد بنا بگذارد كه آنرا بجا آورده، مثلا اگر شك كند كه ركوع كرده يا نه، بايد بنا بگذارد كه ركوع كرده است، و اگر در بجا آوردن چيزى شك كند كه نماز را باطل مىكند، مثل اين كه شك كند كه نماز صبح را دو ركعت خوانده يا سه ركعت بنا را بر صحت مىگذارد. (مسأله 1195) كسى كه در يك چيز نماز زياد شك مىكند چنانچه در چيزهاى ديگر نماز شك كند، بايد به دستور آن عمل نمايد مثلا كسى كه زياد شك مىكند سجده كرده يا نه، اگر در بجا آوردن ركوع شك كند بايد به دستور آن رفتار نمايد، يعنى اگر به سجده نرفته ركوع را بجا آورد و اگر بسجده رفته اعتنا نكند. (مسأله 1196) كسى كه در نماز مخصوصى مثلا در نماز ظهر زياد شك مىكند، اگر در نماز ديگر مثلا در نماز عصر شك كند، بايد به دستور شك رفتار نمايد. (مسأله 1197) كسى كه فقط وقتى كه در جاى مخصوصى نماز مىخواند، زياد شك مىكند. اگر در غير آنجا نماز بخواند و شكى براى او پيش آيد، بايد به دستور شك عمل نمايد.