توضیح المسائل نسخه متنی

خيال اين كه به امام نمىرسد به ركوع يا سجده نرود جماعت و نمازش صحيح است. (مسأله 1484) اگر سر از سجده بردارد و ببيند امام در سجده است، چنانچه بخيال اين كه سجده اول امام است، به قصد اين كه با امام سجده كند به سجده رود وبفهمد سجده دوم امام بوده، سجده دوم او حساب مىشود و اگر به خيال اين كه سجده دوم امام است به سجده رود و بفهمد سجده اول امام بوده، بايد به قصد اين كه با امام سجده كند تمام كند ودوباره با امام به سجده رود. ودر هر دو صورت بهتر آن است كه نماز را با جماعت تمام كند و دوباره بخواند.

(مسأله 1485) اگر سهوا پيش از امام به ركوع رود وطورى باشد كه اگر سر بردارد به مقدارى از قرائت امام مىرسد، چنانچه سر بردارد وبا امام به ركوع رود نمازش صحيح است و اگر عمدا برنگردد نمازش باطل است.

(مسأله 1486) اگر سهوا پيش از امام به ركوع رود و طورى باشد كه اگر برگردد به چيزى از قرائت امام نمىرسد، اگر به قصد اين كه با امام نماز بخواند سر بردارد و با امام به ركوع رود، جماعت و نمازش صحيح است و اگر عمدا برنگردد نمازش صحيح است و منفرد مىشود.

(مسأله 1487) اگر سهوا پيش از امام به سجده رود، اگر به قصد اين كه با امام نماز بخواند سر بردارد و با امام به سجده رود، جماعت و نمازش صحيح است واگر عمدا برنگردد نمازش صحيح و منفرد مىگردد.

(مسأله 1488) اگر امام در ركعتى كه قنوت ندارد اشتباها قنوت بخواند، يا در ركعتى كه تشهد ندارد اشتباها مشغول خواندن تشهد شود، مأموم نبايد قنوت و تشهد را بخواند، ولى نمىتواند پيش از امام به ركوع رود، يا پيش از ايستادن امام بايستد، بلكه بايد صبر كند تا قنوت وتشهد امام تمام شود و بقيه نماز را با او بخواند.