توضیح المسائل نسخه متنی

(مسأله 2185) اجاره دهنده و مستأجر لازم نيست صيغه عربى بخوانند بلكه اگر مالك به كسى بگويد، ملك خود را بتو اجاره دادم، و او بگويد قبول كردم اجاره صحيح است.

بلكه اگر حرفى نزنند ومالك بقصد اين كه ملك خود را اجاره دهد، به مستأجر واگذار كند و او هم بقصد اجاره كردن بگيرد، اجاره صحيح مىباشد.

(مسأله 2186) اگر انسان بدون صيغه خواندن بخواهد براى انجام عملى اجير شود، همين كه مشغول آن عمل شد اجاره صحيح است.

(مسأله 2187) كسى كه نمىتواند حرف بزند، اگر با اشاره بفهماند كه ملك را اجاره داده، يا اجاره كرده صحيح است.

(مسأله 2188) اگر خانه يا دكان يا اطاقى را اجاره كند و صاحب ملك با او شرط كند كه فقط خود او از آن استفاده نمايد، مستأجر نمىتواند آن را بديگرى جهت استفاده از آنها اجاره دهد مگر آن كه اجاره طورى باشد كه استفاده مخصوص خودش باشد مثل اين كه زنى منزل يا اطاقى را اجاره كند و بعدا شوهر كرده واطاق يا منزل را جهت سكناى خودش اجاره دهد.

و اگر مالك شرط نكند مىتواند آنرا بديگرى اجاره دهد.

ولى اگر بخواهد به زيادتر از مقدارى كه آنرا اجاره كرده اجاره دهد، بايد، در آن كارى مانند تعمير و سفيد كارى انجام داده باشد، يا بغير جنسى كه اجاره كرده آنرا اجاره دهد مثلا اگر با پول اجاره كرده به گندم يا چيز ديگر اجاره دهد، و بنابر احتياط وجوبى، كشتى حكم خانه را دارد.

(مسأله 2189) اگر اجير با انسان شرط كند كه فقط براى خود انسان كار كند، نمىشود او را بديگرى اجاره داد مگر بنحوى كه در مسأله قبلى گذشت.

و اگر شرط نكند، چنانچه او را به چيزى كه اجرت او قرار داده اجاره دهد، بايد زيادتر نگيرد و اگر بچيز ديگرى اجاره دهد، مىتواند زيادتر بگيرد.

و همچنين است اگر خودش اجير كسى شود و براى انجام آن عمل شخص ديگرى را به كمتر اجاره نمايد ولى اگر مقدارى از آن عمل را خودش انجام داده باشد مىتواند ديگرى را به كمتر اجاره نمايد.