لطفا منتظر باشید ...
تشكيلات دينى و فرقه هاى مسيحيّت
كليسا و پيشينه آن
متمايزترين نهاد دينى مسيحيّت ، كليساست . گر چه سرآغاز ايجاد كليسا چندان روشن نيست و ازحدود دوهزار سال پيش كه تاريخ مسيحيّت ، آغاز شده ، همواره حضور چشمگير داشته است . ايننهاد در چارچوب
اعتقادات يهودى به وجود آمده ودر آغاز نظريّات و رويّه هاى يهودى را نيزپذيرا شد. امّا از زمان به
وجود آمدن نهضت اصلاحى پروتستان در قرن شانزدهم دراشكال مختلف ، وجود داشته است .در مورد سازمان و تشكيلات آن در نخستين روزهاى مسيحيّت ، اطلاّعات بسيار ناچيزى در دست است .آنچه
مسلّم است اين كه حضرت عيسى (ع ) خود در صدد بنيان گذاشتن كليسا نبوده ، گرچه درانجيل متّى (باب 16،
جمله 18 و باب 18 و جمله 17) واژه كليسا به كار رفته است ولى در اينكه اين واژه دقيقا همان چيزى باشد كه از
دهان حضرت عيسى ، بيرون آمده باشد، شك و ترديدوجود دارد.(288)در آغاز كار، تشكيلات كليسا بسيار مشوّش و بى نظم بوده است ، ولى در اواخر قرناوّل ميلادى ، جوامع
مسيحى در هر جا كه بودند براى تنظيم امور خود، شورايى از متقدّمان ،تشكيل دادند و رئيسى براى خود
برگزيدند كه (اسُقُف ) نام گرفت ، (289) و هريك از اسقف ها معاونى داشتند كه او را (شمّاس ) مى خواندند؛
ولى تعليم و موعظه همچنان خاصّ رسولان و معلّمان بوده است كه يا از افراد بومى آن محل بودند و يا
سيّاحان انجيلى بودند كه از شهرهاى ديگر به طور موقّت به آن جا سفر مىكردند، ولى پس از چندى عمل
تعليم و موعظه نيز از وظايف اسقف به شمار آمده و نام معلمان يامسافران انجيلى به تدريج از قاموس
كليسا محو شد.(290)
رهبانيّت مسيحى
كمى پس از آن كه دين مسيح در امپراتورى روم ، رسميّت پيدا كرد،اصول رهبانيّت در آن دين به ظهور رسيد وبه سرعت ، گسترش و رسميّت يافت . نهضترهبانيّت مسيحى كه به انگيزه دستيابى به يك زندگىكامل روحانى و
معنوى به ديرها و صومعه ها، روى آورده بودند، به ترك دنيا و علايق زندگىدنيوى و مادّى پرداختند و در
برابر، عمده اوقات شبانه روز را به عبادت و رياضت نفسانى ،سپرى كردند.گفتنى است ، گرچه رهبانيّت و زهد ونيز ترك دنيا و زندگى زناشويى در دين مسيح ، در آغاز،يك عمل فردى
بوده و با انگيزه خاصّ افراد جهت دستيابى به درجات بالاى قرب ، تقوا وبندگى الهى انجام مى شده است
همچون كار صوفيان و درويشان در جوامع اسلامى ولى پيدايش رهبانيّت به صورت يك نهضت فراگير مبتنى بر
قطع علاقه از اجتماع و علائق دنيوىدر اواخر قرن سوّم ميلادى به ظهور رسيد. نخستين كسى كه اين روش
دينى را بنيان نهاد يكى ازكشيشان كليساى روم شرقى به نام (قدّيس آنتونيوس ) از اهالى مصر بود و پس از
او كشيشىبه نام (قدّيس بنديكت ) (پدر رهبانيت مسيحيّت غربى ) راه او رادنبال كرد. تا اين كه كم كم از
شكل عمل فردى و شخصى در آمده و به عنوان يك سنّت و روش عمومى قانونمند و تشكيلاتى در آيين مسيحيّت
رسميّت يافت و مورد حمايت كليسا قرار گرفت .اين گروه از رهبانان و تاركان دنيا كه خود را وقف كلسيا و خدمت به دين مسيحيّت كرده اند را(هرميت ) نيز
گويند ؛ و آنان پيوسته از پرداختن به امور دنيوى و مادّى ، پرهيز كرده ودرديرها، صومعه ها و كليساها
به مراقبت ، تفكّر و رياضت مى پرداختند.جوامع و گروه هاى رهبانى ، اعمّ از مردان و زنان مجرّد، تاءثير شديد بر مسيحيّت معاصر راادامه مى
دهند، و نيز سلسله هاى رهبانى ، راهبان و راهبه ها كه پيمان تقوا، فقر و اطاعت ازخداوند را برگردن
نهاده اند، در كليساهاى شرقى و نيز كليساهاى كاتوليك رومى ، آرمان هاى مسيحى و از جمله آن ها تعليم و
تربيت و درك حيات اخلاقى را در سراسر عالم ، تعالى بخشيدهاند.(291)
فرقه هاى معروف مسيحى
فرقه هايى كه در تاريخ مسيحيّت پديد آمدند بسيارند، ولى در اين ميان ، سه فرقه مذهبى ازهمه فرق مهمتر و معروف ترند، كه عبارتند از: كاتوليك ، ارتودوكس و پروتستان(پروتستانت ). در اين جا به اختصار به
توضيح سه فرقه ياد شده مى پردازيم .
