اتحاد و همبستگى - نهضت انتظار و انقلاب اسلامی نسخه متنی

(لَقَدْ رَضِىَ اللّهُ عَنِ الْمُؤْمِنينَ اِذْيُبا يِعُونَكَ تَحْتَالشَّجَرَةِ...)(فتح : آيه 18)

قطعاً خداوند از مؤ منانى كه زير درخت با تو بيعت كردند، خشنود گشت .(34)

همچنين قرآن مجيد در آيه اى ديگر، مؤ منان واقعى را اين گونه توصيف مى كند:

(اِنَّمـَا الْمـُؤْمـِنـُونَ الَّذيـنَ امـَنـُوا بـِاللّهِ وَ رَسُولِهِ وَ اِذا كانُوا مَعَهُ عَلى اَمْرٍ جامِعٍ لَمْ يَذْهَبُوا حَتّى يَسْتَاءذِنُوهُ...)(نور: آيه 62)

هـمـانـا مؤ منان كسانى اند كه به خدا و پيامبرش گرويده اند و هنگامى كه با او بر سر كارى اجتماع كردند، تا از وى كسب اجازه نكنند، نمى روند.

مفسر كبير مرحوم طبرسى (امر جامع ) را چنين معنا مى كند:

مـنـظـور، هر كارى است كه اجتماع عمومى و همكارى و حضور مردم را مى طلبد، همانند جنگ ، جلسه مشورتى ، نماز جمعه و مانند آن .(35)

بـا تـوجـه بـه مـضـمون اين آيه بايد گفت ؛ هرگونه بى تفاوتى نسبت به مصالح عمومى و اجـتماعات دينى ، به ويژه در آنجايى كه به حيثيت و كيان كشور اسلامى مربوط مى شود، سير نزولى ايمان را در پى دارد، چنان كه پس از ارتحال رسـول اكـرم (ص )بـه انـزوا و خـانـه نشينى امام على (ع )انجاميد، همان طور كه با حضور مجدّد مـردم بـر گـرد شـمـع ولايـت ، حـكـومـت دادگـسـتـر عـلوى شكل گرفت و امام ، خود در اين باره فرمود:

(لَوْ لا حـُضـُورُ الْحـاضـِرِ وَ قـيـامُ الْحـُجَّةِ بـِوُجـُودِ النـّاصـِرِ... لاََلْقـَيْتُ حَبْلَها عَلى غارِبِها وَ لَسَقَيْتُ آخِرَها بِكَاْسِ اَوَّلِها)(36)

اگر حضور اين انبوه جمعيت و اتمام حجت بر وجود ياوران نبود... مهار شتر خلافت را بر كوهانش ‍ مى افكندم و انجام آن را با جام آغازش سيراب مى كردم .

اتحاد و همبستگى

هـيـچ خردمندى در ضرورت وحدت و انسجام ملّت براى قوام و دوام حكومت ، ترديد ندارد؛ چنان كه شوكت و عظمت ملّت ها نيز در پرتو همبستگى آنها تاءمين مى شود و از هم گسيختگى ، نابودى را در پى دارد. از اين رو، رسول خدا(ص )با توجه به آيه شريف :

(اِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الَّذينَ يُقاتِلُونَ فى سَبيلِهِ صَفّاً كَاَنَّهُمْ بُنْيانٌمَرْصُوصٌ)(صف : آيه 4)

همانا خداوند كسانى را دوست دارد كه در راه او چون ساختارى محكم در يك صف مى جنگند.

فرموده است :

(اَلْمُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِ بِمَنْزِلَةِ الْبُنْيانِ يَشُدُّ بَعْضُهُ بَعْضاً)(37)

مؤ من براى مؤ من به منزله ساختمان (محكمى ) است كه اجزايش يكديگر را محكم مى كنند.

بـه هـمـيـن دليـل در نـظـام اسـلامـى ، كـليه افرادى كه در ادارات ، كارخانه ها،مراكز آموزشى ، نـهـادهـا، ارگـان هـا، نـيـروهاى نظامى و انتظامى و شهر و روستا زندگى مى كنند نسبت به وطن اسـلامـى و هـم كـيـشان خود احساس مسؤ وليت مى كنند، آنچه را براى خود مى پسندند براى آنان نـيـز مى پسندند و آنچه را خوش نمى دارند براى هموطنان خود نيز خوش ‍ نمى دارند، همين طور در سـازندگى و شكوفايى ميهن اسلامى ، شهر و روستا و كشور را خانه خود دانسته و خيرخواه همگان اند و اين تابلو زيباى قرآنى را همواره مدّ نظر قرار مى دهند:

(...وَ تَعاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَالتَّقْوى وَ لاتَعاوَنُوا عَلَى الاِْثْمِ وَالْعُدْوانِ...)(مائده : آيه 2)

يكديگر را بر نيكى و تقوا يارى دهيد و بر گناه و دشمنى همديگر را كمك نكنيد.

عـقـل و تـجـربـه نـيـز بـر ضـرورت وحـدت مـلّى تـاءكـيـد دارنـد و لذا اسـت كـه هـمـه مـلل دنـيـا بـر آن اتـفـاق دارنـد و بـر اثر مراعات آن ، بهره هاى فراوانى نصيب خود كرده اند. تـجـربـه شيرين انقلاب اسلامى ، هشت سال دفاع مقدّس ، رفراندوم جمهورى اسلامى در دوازدهم فـرورديـن 1358 و بـيـش از بـيست دوره انتخابات گوناگون در جمهورى اسلامى و... دستاورد امـّت اسـلامـى بـراسـاس ابـراز غـيـرت