جاذبه و دافعه علی (علیه السلام) نسخه متنی
لطفا منتظر باشید ...
" در محضر امام باقر ( ع ) بودم ، مسافري از خراسان كه آن راه دور را پياده طي كرده بود به حضور امام شرفياب شد . پاهايش را كه از كفش درآورد شكافته شده و ترك برداشته بود . گفت به خدا سوگند من را نياورد از آنجا كه آمدم مگر دوستي شما اهل البيت .امام فرمود به خدا قسم اگر سنگي ما را دوست بدارد ، خداوند آن را با ما محشور كند و قرين گرداند و هل الدين الا الحب آيا دين چيزي غير از دوستي است ؟ " ( 1 ) مردي به امام صادق ( ع ) گفت : ما فرزندانمان را به نام شما و پدرانتان اسم مي گذاريم ، آيا اين كار ، ما را سودي دارد ؟حضرت فرمودند آري به خدا قسم : و هل الدين الا الحب مگر دين چيزي غير از دوستي است ؟ سپس به آيه شريفه : " ان كنتم تحبون الله فاتبعوني يحببكم الله " استشهاد فرمود (2). اساسا علاقه و محبت است كه اطاعت آور است . عاشق را آن يارا نباشد كه از خواست معشوق سربپيچد .ما اين را خود با چشم مي بينيم كه جوانك عاشق در مقابل معشوقه و دلباخته اش از همه چيز مي گذرد و همه چيز را فداي او مي سازد . اطاعت و پرستش حضرت حق به نسبت محبت و عشقي است كه انسان به حضرت حق دارد همچنانكه امام صادق ( ع ) فرمود :
